[اعمال روز مباهله‏]
از اعمال اين روز مى‏توان به اعمالى كه سيد قدّس سرّه در اين روز، در
ترجمه‏المراقبات ص : 515
«اقبال»، از «محمد بن على بن ابى قرة» از «محمد بن على قمى» روايت كرده است و زيارت در آن اشاره نمود او مى‏گويد: بنابر صحيحترين روايات مباهله روز بيست و چهارم مى‏باشد و مى‏گويد كسى كه بخواهد اين اعمال را انجام بدهد بايد اين روز را بخاطر شكرگزارى روزه گرفته، غسل كرده، تميزترين لباسهاى خود را پوشيده، عطر استعمال كند، در منزل خود آرامش و وقار داشته، بعد از غسل و پوشيدن لباسها از منزل خود خارج شده، به مزار يكى از اولياى خدا يا مكان خلوت يا كوه بلندى رفته و كارهايى را كه مردم هنگام رفتن سر مزار اولياى خدا، انجام مى‏دهند، انجام بدهد. وقتى به آنجا رسيد جايى كه مى‏خواهد در آنجا حق را ادا نموده و با شفاعت آنان خواسته خود را از خداوند بخواهد بايد مدتى صلوات فرستاده، آنگاه نماز خوانده و بعد از نماز هفتاد بار از خداوند آمرزش بخواهد (مثلا هفتاد بار بگويد: «استغفر اللّه») آنگاه برخاسته دستهايش را بلند كرده، بين زمين و آسمان را نگريسته و بگويد:... - در اينجا، سيد، دعايى كه مشتمل بر ستايش خدا بجهت معرفى مفصل ولايت با آيه مباهله است را آورده است - و بعد از نقل آن دعا مى‏گويد: هنگام خواندن هر دعا بايد دو ركعت نماز خوانده و تا نيم روز يا تا اذان ظهر و بنابر عقيده بعضى تا زردى آفتاب در آنجا بماند.
سيد مى‏گويد: يكى از دعاهاى روز مباهله دعاى رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مى‏باشد كه ما آن را از «شيخ محمد بن ابى قرة» از «سليمان ديلمى» از
ترجمه‏المراقبات ص : 516
«حسين بن خالد» از امام صادق عليه السّلام نقل كرده‏ايم. امام صادق عليه السّلام مى‏فرمايند: امام باقر عليه السّلام فرمودند: اگر بگويم اسم اعظم خداوند در اين دعا مى‏باشد، راست گفته‏ام. و اگر مردم مى‏دانستند اين دعا چه اثرى در اجابت دعا دارد با تمام توان براى آموختن آن تلاش مى‏كردند.
من نيز براى برآورده شدن حاجاتم آن را خوانده و به نتيجه مى‏رسم. و اين همان دعاى مباهله است كه اين آيه در شأن آن نازل شد: «بگو:
بياييد فرزندان ما و شما، زنان ما و شما، نفسهاى ما و شما را گرد آورده آنگاه مباهله نموده و...». اين دعا را جبرييل عليه السّلام براى رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آورده و گفت: با وصى، دو نوه و دخترت با آنان مباهله كن و اين دعا را بخوان. و نيز از امام صادق عليه السّلام روايت شده است كه فرمود: «در دعا كردن خيلى تلاش كنيد زيرا گنجينه‏هاى علمى كه نزد خداست از هر چيزى برتر است. دعا را واسطه خود قرار داده و آن را از كسانى كه شايستگى آن را ندارند - مانند كم خردان و منافقين - پنهان داريد. اين دعا با اين عبارت شروع مى‏شود:«اللهم انى اسئلك من بهائك بابهاها...».
اهل بيت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم معادن علم خداى متعال هستند همانگونه كه در زيارت جامعه به آن تصريح شده است. و نيز آنان «اسماء اللّه الحسنى»، «بهترين نامهاى خدا» مى‏باشند چنانچه روايات نيز همين را مى‏گويد. بنابراين بعيد نيست كه مراد از«ابهى بهاء اللّه و اجل جلال اللّه و اجمل جمال اللّه،...»
«زيباترين و ظريفترين زيبايى خدا، بزرگترين
ترجمه‏المراقبات ص : 517
جلال خدا و زيباترين زيبايى خدا...» نيز آنان باشند. براى نزديك نمودن اين معانى به ذهن دلايل عقلى و نقلى وجود دارد كه اينجا جاى ذكر آن نيست، بخصوص بعد از دستور حضرت عليه السّلام به پنهان نمودن اين مطالب.
همچنين از دعاهاى اين روز مى‏توان دعاى گرانقدرى را كه به امير المؤمنين عليه السّلام منسوب است، نام برد. متن اين دعا بهترين گواه بر درستى اين نسبت است. زيرا در آن دعا، اشارات فراوانى به معانى نامهاى خداوند و آثار آن شده كه اين كار از كسى جز آنان يا كسانى كه از آنان آموخته باشند، برنمى‏آيد.