[فضيلت عيد غدير]
از امام رضا عليه السّلام روايت شده است كه فرمود: در روز قيامت چهار روز با شتاب به خدا مىرسند همانگونه كه عروس به حجله خود مىرسد. پرسيدند: اين چهار روز كدام است؟ حضرت فرمود: روز قربان، روز فطر، روز جمعه و روز غدير كه روزى است كه إبراهيم خليل عليه السّلام در آن از آتش رهايى يافت و بجهت سپاسگزارى، آن روز را روزه گرفت. و نيز روزى است كه در آن پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم على عليه السّلام را بعنوان جانشين خود معرفى و فضيلتهاى او را بيان نمود و خداوند بدين وسيله دين را كامل كرد. على عليه السّلام بخاطر شكرگزارى اين روز را روزه گرفته است.
ترجمهالمراقبات ص : 489
اين روز روز كمال، روز ناراحتى شيطان و روزى است كه اعمال شيعه و دوستداران آل محمد پذيرفته شده و خداوند عمل مخالفين آنان را باطل و نابود مىگرداند. و اين همان است كه خداوند در آن آيه مىفرمايد: «آن اعمال را باطل و نابود نموديم.»«» روزى است كه جبرييل دستور مىدهد، كرسى كرامت خدا را روبروى بيت المعمور قرار دهيد. آنگاه بالاى آن رفته و فرشتگان تمامى آسمانها گرد او جمع شده، محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را ستايش كرده و براى شيعيان و دوستدار امير المؤمنين و امامان عليهم السّلام آمرزش مىخواهند.
روزى است كه خداوند در آن به نويسندگان بزرگوار اعمال دستور مىدهد، بخاطر بزرگداشت محمد و على و ائمه - درود خدا بر آنان باد - بمدت سه روز هيچيك از خطاهاى دوستداران اهل بيت و شيعيان آنان را ننويسند.
روزى است كه خداوند آن را مخصوص محمد، آل او و خويشان نسبى او نموده است. روزى است كه هر كس در آن خدا را پرستش نموده و خانواده، خود و برادرانش را در وسعت قرار دهد، خداوند مال او را افزايش داده و او را از آتش رها مىكند... روز تبسم نمودن در چهره مؤمنين است و كسى كه در روز غدير به روى برادر خود تبسم نمايد، خداوند در روز قيامت با ديده رحمت به او نگريسته، هزار حاجت او را برآورده نموده و كاخى از مرواريدهاى
ترجمهالمراقبات ص : 490
بزرگ و درخشان و سفيد براى او در بهشت ساخته و چهره او را زيبا مىنمايد.
اين، روز آراستن است، كسى كه براى روز غدير خود را بيارايد، خداوند تمام گناهان كوچك و بزرگ او را بخشيده، و فرشتگانى را مأمور مىكند از اين روز تا سال آينده در چنين روزى، براى او كارهاى نيك نوشته و مقام او را بالا ببرند و اگر از دنيا برود با شهادت از دنيا رفته و اگر زنده بماند با سعادت زندگانى خواهد كرد. و كسى كه به مؤمنى غذا بدهد، مانند كسى است كه به تمام پيامبران و صديقين غذا داده است و كسى كه مؤمنى را ديدار كند خداوند هفتاد نور وارد قبر او نموده، قبر او را وسعت داده و هر روز هفتاد هزار فرشته از قبر او ديدن كرده و به او مژده بهشت مىدهند.
روز غدير بود كه خداوند ولايت را بر اهل آسمانهاى هفتگانه عرضه نمود و اهل آسمان هفتم پيش از ديگران آن را پذيرفتند.
خداوند نيز آن آسمان را با «عرش» آراست. پس از آن اهل آسمان چهارم آن را پذيرفتند. و بهمين جهت آن آسمان با بيت المعمور مزين شد. پس از آن اهل آسمان دنيا آن را پذيرفتند و اين آسمان با ستارگان آراسته شد. آنگاه آن را بر زمينها عرضه كرد قبل از همه «مكه» آن را پذيرفت كه خداوند آن را با «كعبه» زينت داد. سپس «مدينه» آن را پذيرفت كه با برگزيده خدا «محمد» صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آراسته شد. آنگاه «كوفه» آن را پذيرفت كه با «امير المؤمنين» مزين شد.
ترجمهالمراقبات ص : 491
آن را بر كوهها عرضه داشت. اولين كوههايى كه آن را پذيرفتند سه كوه بودند كه بعد از اين پذيرش تبديل به كوه عقيق، فيروزه و ياقوت گرديده و تبديل به بهترين جواهرات شدند. پس از آن كوههاى ديگر آن را پذيرفتند كه تبديل به معدن طلا و نقره شدند. و كوههايى كه به آن اقرار نكردند به حال خود باقى ماندند.
نيز ولايت در اين روز بر آبها عرضه شد، آبهايى كه آن را قبول كردند، تبديل به آب گوارايى شده و قسمتى از آنها كه نپذيرفتند شور و تلخ شدند. همچنين بر گياهان عرضه شد. گياهانى كه آن را پذيرفتند تبديل به گياهانى شيرين و مطبوع شدند و اقسامى كه نپذيرفتند، تلخ گرديدند.
سپس آن را در اين روز بر پرندگان عرضه كرد، دستهاى كه پذيرفتند، تبديل به پرندگان آواز خوان و خوش صدا شده و گروهى كه نپذيرفتند كند زبان و لال گرديدند. مؤمنين كه ايمان و ولايت امير المؤمنين را پذيرفتند، مانند فرشتگانى هستند كه براى «آدم» سجده كردند. و كسانى كه ولايت امير المؤمنين را در روز غدير قبول نكردند مانند شيطان هستند. اين آيه: «امروز دينتان را بخوبى كامل نمودم...»«» در اين روز نازل شد. تمام پيامبرانى كه خداوند فرستاده است روز بعثت خود را باندازه روز غدير ارج مىنهادند. و هنگامى كه براى امت خود جانشين و خليفهاى براى بعد از خود، در اين روز معين
ترجمهالمراقبات ص : 492
مىكردند، ارزش اين روز را درك مىنمودند.
نيز روايت شده: «هر عمل در اين روز برابر با عمل در هشتاد ماه است.» همچنين روايت شده: «عمل در آن كفاره شصت سال مىباشد.»
|