[ساير اعمال دهه اول‏]
[1 -] يكى از اعمال مهم، دعاى اول ماه است. و بجهت اينكه اول اين ماه اول سال بوده و از طرف ديگر دعاهاى قبل از وقت نيز تأثير خاصى در برآورده شدن حاجات و رسيدن به امور مهم دارد، اين دعا تأثير زيادى در سلامتى و دورى از آفات دينى و دنيايى آن سال و بهبودى حال و بدست آوردن نيكيها دارد. و دعايى كه براى اول ماه در اقبال روايت شده دعاى بسيار مفيدى براى مطالب مذكور است.
[2 -] بهتر است در شب اول، بعضى از نمازهايى را كه در اين شب وارد شده بمقدار حال و توانايى خود خوانده - حداقل دو ركعت
ترجمه‏المراقبات ص : 51
نمازى را كه شامل حمد و يازده بار«قل هو اللّه احد»است -، بعد از آن دعايى را كه پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بعد از اين نماز خوانده است و در كتاب اقبال نقل شده بخواند و فرداى آن روز را روزه بگيرد. در روايت آمده است: كسى كه چنين عملى را انجام دهد، مانند كسى است كه بمدت يك سال كارهاى خوب انجام داده و تا سال آينده محفوظ خواهد بود.
و اگر در مدت اين يك سال از دنيا برود، وارد بهشت خواهد شد.
[3 - روزه روز سوم.] در روايت آمده است: حضرت يوسف عليه السّلام در اين روز از چاه خارج شد. و اگر كسى اين روز را روزه بگيرد، خداوند مشكل او را بر طرف نموده و سختيها را بر او آسان مى‏نمايد.
[4 -] روايت شده: مستحب است تمام ماه را روزه بگيرد. و در مورد روزه روز تاسوعا و عاشورا روايت مخصوص داريم امّا احتياط اين است كه روز عاشورا را روزه نگيرد ولى از خوردن و آشاميدن تا عصر خوددارى نمايد و آنگاه چيزى بخورد يا بياشامد بجهت اين كه امام حسين عليه السّلام و ياران حضرت در عصر از غصه‏هاى اين دنياى پست رهايى يافتند و در هنگام عصر سعادتمند شده و به مطلوب خود كه عبارت بود از ديدار خداوند بزرگ، رسيدند. و شايد بهمين جهت است كه دوستان عزادار آن حضرت عليه السّلام در عصر اين روز غم و غصه آنها كاهش پيدا كرده و از بين مى‏رود.