[توسل به نگهبان اين شب]
بر چنين عمل كنندهاى لازم است در اول شب خيلى به نگهبان آن شب كه از معصومين عليهم السّلام است، توسل جسته و او را شفيع خود قرار دهد. و در اين هنگام توفيق در اعمال و احوال را كه به آن احتياج دارد
ترجمهالمراقبات ص : 299
ذكر نموده و تلاش كند با الفاظى كه براى درخواست ترحم و شفاعت مىگويد، رحمت و رقت را جلب كرده و مهربانى و كرامت را برانگيخته و ابرهاى جود و كرم و بخشش را بباراند. و با دست آنان عقل و نفس و قلب و صفات و اعمال و تمام وجودش را به مولايش تفويض و واگذار نموده، و در طول شب نيز مواظب باشد كارى مخالف با تفويض، انجام ندهد، و اگر بتواند حتى تفويض خود را نيز واگذار كند، قطعا رستگار شده است.
ولى خيلى اتفاق مىافتد كه انسان مراقب نبودن و بىمبالاتى را با تفويض اشتباه كرده، آن پليد او را فريب داده و با نادانى او را هلاك مىكند. بنابراين تا زمانى كه با علوم الهى بخوبى نفهميده كه به تفويض رسيده است، نبايد مطمئن شود و براى اطمينان بايد ببيند كه حال و مرادش در آنچه كه تفويض نموده با يكديگر موافق هستند يا نه. زيرا يكى از علامات صحت تفويض قبول آن، و يكى از علامات قبول نيز اين است كه خداوند متعال، امورى را كه بنده به او تفويض نموده است، بخوبى و بالاتر از آرزوى بنده سرپرستى كند.
|