ترجمه‏المراقبات ص : 277
[شناخت شب قدر و درك فضيلت آن‏]
در روايتى، صد بار خواندن سوره دخان، تا شب بيست و سوم، براى شناخت اين شب، آمده است، و در روايت ديگر آمده است كه بجاى آن مى‏توان هزار بار سوره قدر را خواند. در اقبال روايتى آمده است كه گرچه صحت آن ثابت نشده ولى بخاطر اهميت زياد آن و باميد صحت و ثبوت آن در واقع، سزاوار است به آن عمل شود. و آن روايتى است از ابن عباس كه مى‏گويد: به رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم عرض كردم:
«رسول خدا درود و سلام خدا بر تو. خوشا بحال كسى كه شب قدر را ببيند، فرمودند: ابن عباس آيا نمازى به تو ياد ندهم كه در صورت بجا آوردن آن در هر شب، بيست بار و بيشتر، شب قدر را ببينى. عرض كردم: بفرماييد - درود خدا بر تو. فرمود: يك نماز چهار ركعتى بعد از نماز مغرب و قبل از نماز «وتر» بجا مى‏آورى، در هر ركعت يك بار فاتحة الكتاب و سه بار سوره جحد و سه بار سوره توحيد مى‏خوانى، و بعد از سلام سيزده بار «استغفر اللّه» مى‏گويى. بحق كسى كه من را به پيامبرى برانگيخت، كسى كه اين نماز را بجا آورد و در آخر آن سيزده بار تسبيح بگويد و از خدا آمرزش بخواهد، شب قدر را خواهد ديد. و روز قيامت شفاعت او در مورد هفتصد هزار نفر از امتم قبول مى‏شود.
و خداوند او و پدر و مادرش را مى‏آمرزد. اگر خدا بخواهد».
منظور از بيست بار ديدن شب قدر و بيشتر در اين روايت بروشنى
ترجمه‏المراقبات ص : 278
معلوم نيست و ممكن است منظور اين باشد كه پاداش او بهتر از لذت بيست بار ديدن شب قدر است، مانند اين روايت كه: ثواب يك تسبيح بهتر از ملك سليمان است. كه چنين چيزى هم بعيد نيست. ولى اين كه بگوييم مراد اين است كه ثواب اين نماز بالاتر از ثواب شب قدر و بيش از بيست برابر ثواب عبادت شب قدر مى‏باشد، بعيد است، چنانچه صاحب كتابى كه سيد قدّس سرّه اين روايت را از آن نقل كرده اينطور فهميده است.