عامل صلاح دنيا و دين‏

. «انَّ اللَّهَ فَرَضَ الْجِهادَ وَ عَظَّمَهُ وَ جَعَلَهُ نَصْرَهُ وَ ناصِرَهُ وَ اللَّهُ ما صَلُحَتْ دُنيا وَ لا دينٌ الَّا بِهِ.» «1»براستى خداوند جهاد را واجب فرموده و آن را بزرگ داشته و نصرت و يارى خويش قرار داده و يارى‏اش فرموده است. سوگند به خدا، دنيا و دين جز به پيكار و جهاد (با دشمنان شما و كافران و منافقان) آباد و اصلاح نگردد.
نكته‏ها و پيام‏ها
1- حكم جهاد به عنوان فريضه الهى به هنگام نياز امت اسلامى در دفاع از حريم حق و حقوق مردم زير نظر ولى امر مسلمانان انجام مى‏گيرد و مسلمانان على رغم ميل باطنى شان از شركت در خون ريزى، بايد به خاطر مصلحتى مهم‏تر، كه اعتلاى كلمه توحيد است به چنين كارى تن در دهند.
2- جهاد مايه آبادى و اصلاح امور دين و دنيا مى‏شود؛ زيرا هميشه و در همه جا طاغوتيانى پيدا مى‏شوند كه با تسلط بر مردم مستضعف، اقدام به بهره بردارى از حقوق آنان نموده و از آنان در جهت تخريب دين و حق و عدالت استفاده مى‏كنند. در چنين جايى است كه اسلام براى حمايت از مظلوم و دفاع از حق محرومان فريضه جهاد را در دين پيش بينى كرده است، و اين امر اگر در ظاهر و آغاز كار جز كشت و كشتار و خرابى وويرانى چيزى در پى ندارد ولى در نهايت و سرانجام كار دست ظالمان را از حريم مظلومان قطع كرده و فكر تجاوز و تعدى را از ذهن دشمنان پاك مى‏كنند. و دين و دنياى سالم و صالحى را به جامعه عرضه مى‏دارد. به همين جهت خداوند براى رفع فتنه و اجراى دين حق، فرمان به جهاد داده است: «وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّى لا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَ يَكُونَ الدّينُ لِلَّهِ ...» «1»و با آن‏ها پيكار كنيد؛ تا فتنه (و سلب آزادى از مردم) باقى نماند و دين، مخصوص خدا گردد.