بازرسى، ديدبانى دولت‏

. «ثُمَّ تَفَقَّدْ اعْمالَهُم، وَ ابْعَثِ العُيُونَ مِنْ اهْلِ الصِّدقِ وَ الْوَفاءِ عَلَيْهِمْ، فَانَّ تَعَاهُدَكَ فِى السِّرِّ لِامُورِهِمْ حَدْوَةٌ لَهُمْ عَلَى اسْتِعْمالِ الْامانَةِ، وَ الرِّفْقِ بِالرَّعِيَّةِ.» «1»سپس عملكردشان را مورد رسيدگى دقيق قرار ده و بازرسانى از اهل صداقت و وفا برايشان بگمار. كه بازرسى مخفيانه تو از امور آنان انگيزه‏اى است برايشان بر رعايت امانت و مدارا با مردم.
نكته‏ها و پيام‏ها
1- براى اداره صحيح كشور و جلوگيرى از نفوذ افراد ناصالح و هرگونه تخلّف و كارشكنى، داشتن سازمان تحقيق و بازرسى ضرورى است، زيرا اگر مفسدان رخنه كنند، علاج خرابيها كارى مشكل خواهد بود. بنابراين، بر دولت و مسؤلان نظام اسلامى است كه از افراد مؤمن، صادق و وفادار به نظام اسلامى، گروه‏هاى بازرسى و تحقيقاتى و اطلاعاتى تشكيل داده و به مراقبت و محاسبه اعمال كارمندان، موظف دارند، و آن‏ها بر اساس صدق و به دور از هر نوع اعمال غرض، مشاهدات خود را با دليل كافى گزارش كنند. اين كار سبب مى‏شود:اولًا: كارمندان، مأموران، معاونان و مديران، مراقب كار خود بوده و امانت خدمت را رعايت كنند.ثانياً: نسبت به مردم خوش رفتارى كرده از اعمال خشونت و ناراضى تراشى خوددارى نمايند.
2- انتخاب، انتصاب و اعزام شخص يا هيئت بازرس بايد به صورت نهانى و بدون اطلاع كارگزاران صورت پذيرد. زيرا اگر با اطلاع قبلى و با برنامه از پيش تعيين شده انجام گيرد هيئت بازرس به هيچ يك از اهداف پيشين خود، دست نمى‏يابد و خود آن هيأت نيز در طول كاركنان و كارگزاران معمولى قرار مى‏گيرد و فلسفه وجودى‏اش بى‏اثر مى‏گردد.