جدّى گرفتن هشدارهاى رهبرى‏

. «... فَقُلْتُ لَكُمْ، هذا امْرٌ ظاهِرُهُ ايمانٌ، وَ باطِنُهُ عُدْوانٌ وَ اوَّلُهُ رَحْمَةٌ وَ اخِرُهُ نَدامَةٌ فَاقيمُوا عَلى‏ شَأْنِكُمْ وَ الْزَمُوا طَريقَتَكُمْ وَ عَضُّوا عَلَى الْجِهادِ بِنَواجِذِكُمْ وَ لا تَلْفِتُوا الى‏ ناعِقٍ نَعَقَ.» «1» [در جوّى كه خوارج در انكار حكومت پافشارى مى‏كردند امام عليه السلام، به اردوگاهشان رفت و همه را فراخواند و مردم را ندا داد كه: «دم فرو بنديد و نه تنها با گوش كه با قلب‏هايتان نيز سخنانم را بشنويد! در اين ميان از هر كه گواهى خواستم، به اندازه‏ى دانش و آگاهى‏اش گواهى دهد. پس آن گاه‏ امام عليه السلام لب به گفتارى بلند گشود و از آن جمله فرمود: هنگامى كه با نيرنگ و فريب قرآن را بر نيزه كردند و شما حكميت را پذيرفتيد، من به صراحت به شما گفتم:] اين جريانى دو چهره است ظاهرش ايمان و رجوع به كتاب خدا و باطنش ستم و حيله و خدعه است. آغازش مهربانى بود (از جانب شما به ايشان) پايانش پشيمانى است (براى شما.) پس، در موضع كنونى خود پاى بفشاريد و بمانيد و به راه و خط خويش همچنان وفادار باشيد. و ادامه‏ى جهاد را، دندان به دندان بساييد و بر بانگ ناهنجار بى‏اعتنا بمانيد و گوش فراندهيد ....
نكته‏ها و پيام‏ها
1- ناديده گرفتن هشدارهاى بموقع رهبر دينى واجد شرايط، پشيمانى حتمى به‏دنبال دارد و سرنوشت جامعه اسلامى را عوض كرده مسلمانان را به تباهى مى‏كشاند.
2- يكايك مسلمانان بايد اين حقيقت را دريابند و با جان و دل بپذيرند كه رهبر و زعيم امت اسلامى همواره مصالح آنان را مدّ نظر دارد و با در نظر گرفتن مصالح لازم، تصميم مى‏گيرد و هشدارهاى لازم را مى‏دهد. اين امت است كه بايد به رهنمودها و هشدارهاى وى توجه كنند و نبايد فرمان را توجيه و تفسير نمايند و يا فلسفه و اسرار آن را از او بخواهند.
3- وظيفه پيروى از پيشواى حق ايجاب مى‏كند كه همگان بر فرمان و هشدار او گردن نهند و با استوارى و اطمينان خاطر در مسير حق كه از سوى پيشوايان تعيين و ترسيم شده گام بردارند و در ستيز با دشمن از همه توان خويش بهره گيرند و در اين راه به سخنان پراكنده گوش فرا ندهند.