|
صبر و پايدارى
. «الصَّبْرُ ثَلاثَةٌ، الصَّبْرُ عَلَى الْمُصيبَةِ وَالصَّبْرُ عَلَى الطَّاعَةِ وَالصَّبْرُ عَنِ الْمَعْصِيَةِ» «1»صبر بر سه قسم است: صبر بر مصيبت، صبر بر طاعت و صبر در برابر معصيت.
نكتهها و پيامها
1- صبر بر مصيبت: خداوند براى امتحان و پرورش مؤمن، گاهى كمبودهايى در زندگى او از قبيل: فقر، بيمارى، فقدان دوستان و آشنايان و ... پديد مىآورد، تا ضمن محك زدن بندگان خود، آنان را با صلابت محكم و مقاوم بار آورد. انسان بايد در مقابل اين گرفتارىها، با پايبندى به دستورات دين، مقاوم و استوار ايستاده، با كمك خواستن از حق تعالى، در پى حل مشكلات برآيد.
2- صبر بر طاعت: هرگاه انسان قصد انجام عبادت يا كار خيرى دارد، نفس اماره همگام با شيطان سعى در بازداشتن انسان از انجام آن دارد، به خصوص در عبادتهايى مانند؛ جهاد و انفاق كه پاى جان و مال مطرح است. گاه نيز علاقه و دلبستگى به زن و فرزند و ساير تعلّقات زندگى، از جمله عواملى است كه ممكن است در صورت شكيبايى نكردن در برابر آنها، مسلمان را از مجاهده در راه خدا و اطاعت او باز دارد.
3- صبر در برابر معصيت: اكثر گناهان و محرماتى كه خداوند ممنوع ساخته، لذتآور و مورد كشش نفس انسان است. (البته براى پاسخگويى به نيازهاى انسان راههاى مشروعى قرار داده شده ولى نفس انسان به آنها بسنده نمىكند.) از اين رو، نفس با رغبت و اشتياق به طرف آنها مىرود.انسان بايد در برابر اين اشتياق نفس به گناه، صبر و پايدارى نمايد و از خود مقاومت نشان دهد. داستان يوسف عليه السلام كه در قرآن ذكر شده، نمونه بارز صبر در مقابل معصيت است.
|