حسادت‏

. «ايَّاكَ وَالْحَسَدَ فَانَّهُ شَرُّ شيمَةٍ و اقْبَحُ وَ سَجِيَّةٍ وَ خَليقَةُ ابْليسَ «1» ... اذا مَطَر التَّحاسُدُ، نَبَتَ التَّفاسُدُ» «2»از حسد بپرهيز، زيرا حسد بدترين خصلت و زشت‏ترين خوى، و خلق شيطان است ... وقتى حسد ببارد، فساد مى‏رويد.
نكته‏ها و پيام‏ها
1- حسد، يكى از بيمارى‏هاى خطرناك روانى و از پليدترين رذايل اخلاقى است.
2- حسد، آرزوى از ميان رفتن نعمت كسانى است كه سزاوار داشتن آن هستند.
3- حسادت نسبت به‏ديگران، سبب بروز ناهنجارى‏هاى اجتماعى مى‏شود از جمله:
الف- بروز فساد؛ حسد بسان آتشى فراگير، افكار و كردار حسود را شعله‏ور مى‏سازد و آن را به تباهى مى‏كشاند و در اثر آن به غيبت،سخن‏چينى، فحش، بهتان، بدگمانى و ... دچار مى‏شود: «اذا مَطَرَ التَّحاسُدُ نَبَتَ التَّفاسُدُ».
ب- قتل نفس؛ شعله‏هاى حسد، عقل و دين را از انسان مى‏گيرد، تا آنجا كه كشتن برادر را نيز آسان مى‏كند، چنانكه قابيل در اثر حسادت، برادرش هابيل را به قتل رساند و نيز قصه به چاه انداختن يوسف عليه السلام توسط برادرانش از اين باب است.