غفلت از آخرت‏

. «الا وَ انّى‏ لَمْ ارَ كَالْجَنَّةِ نامَ طالِبُها وَ لا كَالنَّارِ نامَ هارِبُها.» «2»آگاه باشيد من هرگز چيزى مانند بهشت نديدم كه خواستارانش به خواب رفته باشند و نه همانند آتش [دوزخ‏] كه فراريان از آن [نيز]، اين چنين در خواب فرو رفته باشند!
نكته‏ها و پيام‏ها
1- ظواهر دنيا مايه غفلت از آخرت است: يكى از موجبات غفلت‏زدگى، ظاهر دلفريب و زيباى دنياست كه در قرآن كريم و روايات معصومين عليهم السلام بسيار بدان توجه داده شده است. چنان كه قرآن كريم ريشه غفلت را اينگونه بيان مى‏فرمايد: «يَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَيوةِ الدُّنْيا وَ هُمْ‏ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غافِلُونَ.» «1» آنها فقط ظاهرى از زندگى دنيا را مى‏دانند و از آخرت غافلند. امام على عليه السلام در خطابى به غفلت زدگان چنين مى‏فرمايد: «وَ اسْتَعينُوا عَلى‏ بُعْدِ الْمَسافَةِ بِطُولِ الَمخافَةِ، فَكَمْ مِنْ غافِلٍ وَثَقَ لِغَفْلَتِهِ وَ تَعَلَّلَ بِمُهْلَتِهِ، فَأَمَّلَ بَعيداً وَ بَنى‏ مَشيداً فَنَقَضَ بِقُرْبِ اجَلِهِ بُعْدَ امَلِهِ مَنِيَّتُهُ بِانْقِطاعِ امْنِيَّتِهِ.» «2»براى راه دور (سفر آخرت) از ترس بسيار و طولانى كمك بگيريد، اى بسا فرد غافلى كه از روى بى‏خبرى به دنيا اعتماد كند و به مهلتى كه يافته تعلل ورزد و آرزوى خود را دور و دراز نمايد و سرگرم ساختمان استوارى باشد كه يكباره مرگ زودرس، خانه آرزوهايش را فروريزد و رشته اميدش را بگسلد.
2- مسافران خواب رفته در كاروان زندگى: تا كنون چند بار در تشييع جنازه‏ها شركت كرده‏ايم و شاهد خاك سپارى آنان بوده‏ايم؟! آيا تاكنون توانسته‏ايم از اين حادثه بزرگ يك بار به‏طور جدى درس بگيريم و از خواب غفلت بيدار شويم. قرآن كريم چه زيبا مى‏فرمايد: «اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فى‏ غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ.» «3» حساب مردم به آنان نزديك شده، در حالى كه در غفلتند و رويگردانند. از اين رو امام على عليه السلام مى‏فرمايد: «وَ اوصيكُمْ بِذِكْرِ الْمَوْتِ وَ افْلالِ الْغَفْلَةِ عَنْهُ، وَ كَيْفَ غَفْلَتُكُمْ عَمَّا لَيْسَ يَغْفِلُكُمْ؟» «4»و شما را بيادمردن و كم‏كردن غفلت و بى‏خبرى از مرگ‏سفارش مى‏كنم و چگونه غفلت مى‏ورزيد ازچيزى كه شمارا فراموش نمى‏كند و از شما غافل نمى‏ماند.

گرگ اجل يكايك از اين گلّه مى‏برد
اين گله را ببين كه چه آسوده مى‏چرد!

3- پرهيز از همنشينى با غفلت‏زدگان.از آنجا كه همنشينى با افراد در روحيه انسان تأثيرگذار است، خداوند به پيامبرش چنين فرمان مى‏دهد: «وَ لا تُطِعْ مِنْ اغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا وَ اتَّبَعَ هَويهُ وَ كانَ امْرُهُ فُرُطاً.» «1»و از كسانى كه قلبشان را از ياد خدا غافل ساختيم اطاعت مكن، همان‏ها كه از هواى نفس پيروى كردند. و كارهايشان افراطى است.