غفلت از آخرت
. «الا وَ انّى لَمْ ارَ كَالْجَنَّةِ نامَ طالِبُها وَ لا كَالنَّارِ نامَ هارِبُها.» «2»آگاه باشيد من هرگز چيزى مانند بهشت نديدم كه خواستارانش به خواب رفته باشند و نه همانند آتش [دوزخ] كه فراريان از آن [نيز]، اين چنين در خواب فرو رفته باشند!
نكتهها و پيامها
1- ظواهر دنيا مايه غفلت از آخرت است: يكى از موجبات غفلتزدگى، ظاهر دلفريب و زيباى دنياست كه در قرآن كريم و روايات معصومين عليهم السلام بسيار بدان توجه داده شده است. چنان كه قرآن كريم ريشه غفلت را اينگونه بيان مىفرمايد: «يَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَيوةِ الدُّنْيا وَ هُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غافِلُونَ.» «1» آنها فقط ظاهرى از زندگى دنيا را مىدانند و از آخرت غافلند. امام على عليه السلام در خطابى به غفلت زدگان چنين مىفرمايد: «وَ اسْتَعينُوا عَلى بُعْدِ الْمَسافَةِ بِطُولِ الَمخافَةِ، فَكَمْ مِنْ غافِلٍ وَثَقَ لِغَفْلَتِهِ وَ تَعَلَّلَ بِمُهْلَتِهِ، فَأَمَّلَ بَعيداً وَ بَنى مَشيداً فَنَقَضَ بِقُرْبِ اجَلِهِ بُعْدَ امَلِهِ مَنِيَّتُهُ بِانْقِطاعِ امْنِيَّتِهِ.» «2»براى راه دور (سفر آخرت) از ترس بسيار و طولانى كمك بگيريد، اى بسا فرد غافلى كه از روى بىخبرى به دنيا اعتماد كند و به مهلتى كه يافته تعلل ورزد و آرزوى خود را دور و دراز نمايد و سرگرم ساختمان استوارى باشد كه يكباره مرگ زودرس، خانه آرزوهايش را فروريزد و رشته اميدش را بگسلد.
2- مسافران خواب رفته در كاروان زندگى: تا كنون چند بار در تشييع جنازهها شركت كردهايم و شاهد خاك سپارى آنان بودهايم؟! آيا تاكنون توانستهايم از اين حادثه بزرگ يك بار بهطور جدى درس بگيريم و از خواب غفلت بيدار شويم. قرآن كريم چه زيبا مىفرمايد: «اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فى غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ.» «3» حساب مردم به آنان نزديك شده، در حالى كه در غفلتند و رويگردانند. از اين رو امام على عليه السلام مىفرمايد: «وَ اوصيكُمْ بِذِكْرِ الْمَوْتِ وَ افْلالِ الْغَفْلَةِ عَنْهُ، وَ كَيْفَ غَفْلَتُكُمْ عَمَّا لَيْسَ يَغْفِلُكُمْ؟» «4»و شما را بيادمردن و كمكردن غفلت و بىخبرى از مرگسفارش مىكنم و چگونه غفلت مىورزيد ازچيزى كه شمارا فراموش نمىكند و از شما غافل نمىماند.
گرگ اجل يكايك از اين گلّه مىبرد
اين گله را ببين كه چه آسوده مىچرد!
3- پرهيز از همنشينى با غفلتزدگان.از آنجا كه همنشينى با افراد در روحيه انسان تأثيرگذار است، خداوند به پيامبرش چنين فرمان مىدهد: «وَ لا تُطِعْ مِنْ اغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا وَ اتَّبَعَ هَويهُ وَ كانَ امْرُهُ فُرُطاً.» «1»و از كسانى كه قلبشان را از ياد خدا غافل ساختيم اطاعت مكن، همانها كه از هواى نفس پيروى كردند. و كارهايشان افراطى است.
|