رابطه توبه و ابتلاى الهى‏

. «انَّ اللَّهَ يَبْتَلى‏ عَبادَهُ عِنْدَ الْاعْمالِ السَّيِئَةِ بِنَقْصِ الَّثمَراتِ وَ حَبْسِ الْبَرَكاتِ وَ اغْلاقِ خَزائِنِ الْخَيْراتِ، لِيَتُوبَ تائِبٌ وَ يُقْلِعَ مُقْلِعٌ، وَ يَتَذَكَّرَ مُتَذَكِّرٌ. «1»خداوند بندگانش را به هنگام ارتكاب كارهاى ناپسند به كاهش ميوه‏ها و دريغ داشتن بركت‏ها و فرو بستن درهاى خزاين خيرات خويش دچار مى‏كند، باشد كه توبه كارى توبه كند، انسان مستعدى از زشتكارى دست كشد و يادآورى، خداى را به ياد آورد.
نكته‏ها و پيام‏ها
1- هدف خداوند از سلب رحمت و دريغ نعمت بر مردم زمين به هنگام فراوان شدت گناه، توجه دادن به آنها و وادار كردن به استغفار و توبه است.
2- استغفار و توبه وسيله جلب رحمت و بركات الهى است. قرآن كريم در اين باره مى‏فرمايد: «... اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّاراً يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُم مِدْرَاراً وَيُمْدِدْكُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَل لَكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَل لَكُمْ أَنْهَاراً.» «2»از پروردگار خويش آمرزش بطلبيد كه او بسيار آمرزنده است. تا باران‏هاى پر بركت آسمان را پى در پى بر شما فرستد. و شما را با اموال و فرزندان فراوان كمك كند و باغ‏هاى سرسبز و نهرهاى جارى در اختيارتان قرار دهد.آيه فوق سخن نوح عليه السلام به قوم خود است و مشابه اين سخن را خداوند در سوره هود آيه 52 از زبان هود عليه السلام به قوم خود بيان فرموده است.
3- البته بايد توجه داشت كه بروز مشكلات در زندگى انسان هميشه به خاطر گناه و معصيت نيست بلكه گاهى خداوند مؤمنين و دوستان خود را در شديدترين آزمايشها قرار مى‏دهد تا ضمن آزمايش به آنها پاداش بدهد. چنان كه آيه «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَىْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَالْأَنْفُسِ وَالَّثمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ» «1» اشاره به اين مطلب دارد.