احدى الحسنيين
. انْ أَظْهَرْ تَناعَلى عَدُوِنَّا فَجَنِّبْنَا الْبَغْىَ وَ سَدِّدْنا لِلْحَقِّ وَ انْ أَظْهَرْتَهُمْ عَلَيْنا فَارْزُقْنَا الشَّهادَةَ وَ اعْصِمْنا مِنَ الْفِتْنَةِ «1»خدايا! هرگاه ما را بر دشمن پيروز كردى، از ستم و تجاوز دورمان نگاهدار، و به حق و درستكارى استوارمان فرما، و اگر آنان را بر ما چيره كردى، شهادت را روزى ما گردان و ما را از فتنه مصون بدار.
نكتهها و پيامها
1- جهاد گامى به سوى تحقق عدالت يا پلى فراسوى شهادت است. (احدى الحسنيين)
2- چون جهاد براى قرب الهى و تحقق احكام دين است نبايد پيروزى در آن، موجب غرور جهاد گر شود و نسبت به ديگران ستم روا دارد.
3- از نشانههاى جهاد گر واقعى اين است كه نه تنها از قدرتش براى سركوب مظلومان بهره نمىبرد بلكه از خداوند نيز طلب مىكند كه ستم پيشه نباشد و مغرور نگردد.
4- خواسته مجاهد آن است كه در صورت مغلوب شدن جامه ذلّت بر تن نكند، بلكه خداوند بهترين كرامتش را كه شهادت است، نصيب او گرداند.
5- انجام فرمان جهاد به مراتب آسانتر از آزمايش در فتنه است زيرا در جهاد دشمن آشكار وارد ميدان مىشود و حق از باطل جدا است. ولى در زمانى كه فتنه جامعه اسلامى را فرا گيرد، شناخت حق و باطل مشكل است و انسان نمىتواند به راحتى دشمن را شناسايى كند و بايد از خداوند يارى بگيرد. چنان كه پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله در توصيف انسانهاى عاقل مىفرمايد: «وَ اذا عَرَضَتْ لَهُ فِتْنَةٌ اسْتَعْصَمَ بِاللَّهِ» «1»عاقل كسى است كه وقتى در معرض فتنه قرار گرفت به خدا پناه برد.
|