شيعه واقعى
محمد بن ابى عمير از پرورش يافتگان مكتب اهل بيت عليهم السلام و از روات مورد وثوق و اعتماد است. او مدتى به شغل بزازى اشتغال داشت و داراى تمكن مالى بود، ولى بر اثر پيشآمدهايى اموالش از دست رفت و به فقر و بى چيزى مبتلا گرديد. از مردى ده هزار درهم طلب داشت. مديون براى آن كه بدهى خود را بپردازد خانه مسكونى خويش را فروخت و با پول آن روانه خانه ابن ابى عمير شد. در را كوبيد، ابن ابى عمير از منزل بيرون آمد. مديون، پولها را تسليم وى نمود و گفت اين مبلغى است كه از شما به ذمه من است. پرسيد اين پول را چگونه به دست آوردى؟ آيا از كسى ارث بردهاى؟ گفت نه، آيا شخصى به تو بخشيده است؟جواب داد نه، آيا متاعى داشتى كه فروختهاى؟ باز هم پاسخ نفى داد و گفت: خانه مسكونىام را براى اداء دين خود فروختهام و پولش را براى شما آوردهام. ابن ابى عمير گفت: ذريح محاربى از امام صادق (ع) حديث كرده كه فرموده است: مرد مديون به جهت اداء دين، از منزل مسكونيش رانده نمىشود. سپس گفت به خدا قسم با آن كه هم اكنون آن قدر در مضيقه مالى هستم كه حتى به يك درهم احتياج دارم، اما اين پول را نمىگيرم.
|