بنگر چه پيش فرستاده‏اى‏
چند روز قبل از فوت مرحوم آيت اللَّه بروجردى عده‏اى خدمت ايشان مى‏رسند و آقا را خيلى ناراحت مى‏بينند.آقا در چنين حالتى مى‏گويد: خلاصه عمر ما گذشت و ما رفتيم و نتوانستيم چيزى براى خود از پيش بفرستيم و عمل با ارزشى انجام دهيم!شخصى به عادتى كه هميشه در مقابل صاحبان قدرت تملق و چاپلوسى مى‏كنند، خيال كرد اينجا هم جاى تملق و چاپلوسى است. گفت: آقا شما ديگر چرا؟ ما بيچاره‏ها بايد اين حرفها را بزنيم.بحمداللَّه شما اين همه آثار خير از خود باقى گذاشته‏ايد، اين همه شاگرد تربيت كرده‏ايد، اين همه كتبى كه به يادگار نهاده‏ايد، مسجدى با اين عظمت ساخته‏ايد، مدرسه‏ها كجا و كجا بنا كرده‏ايد ....وقتى سخنش تمام شد مرحوم بروجردى حديثى را بر زبان آورد. ايشان فرمودند: «خلَّص العمل، فانّ النّاقد بصيرٌ بصير؛ عمل را بايد خالص انجام داد، نقاد آگاهِ آگاهى آنجا هست.» تو خيال كردى اينها كه در منطق مردم به اين شكل است حتما در پيشگاه الهى هم همين‏طور است كه تو قضاوت مى‏كنى؟ ان اللَّه خبير بما تعملون.اين تعبير پيش فرستادن از خود قرآن است. تمام اعمال انسان، به تعبيرى «پيش فرستاده»؛ يعنى جايى كه انسان خودش در آينده خواهد رفت و قبل از اينكه خودش برود كالاهايى مى‏فرستد و بعد خودش مى‏رود و به آنجا ملحق مى‏شود. «وَ ما تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ. (بقره: 110)؛ و آنچه از اطاعت و اعمال نيك براى خود پيش مى‏فرستيد را، نزد خدا خواهيد يافت.»اى انسانها! در پيش فرستاده‏هاى خودتان كمال دقت و مراقبت را داشته باشيد. نظر كنيد، وقتى چيزى را مى‏خواهيد به جايى بفرستيد اوّل وارسى مى‏كنيد، بازرسى و دقت مى‏كنيد و بعد مى‏فرستيد ...!