روحانيت شيعه‏
سالهاى اوّل مرجعيت مرحوم آيت‏اللَّه بروجردى (اعلى‏اللَّه مقامه الشريف) روزى يكى از بازاريهاى معروف و متدين تهران مبلغ زيادى پول بابت وجوه شرعيه به شكل يك حواله روى تكه كاغذى نوشته بود و به وسيله شخصى كه به قم مى‏آمد خدمت آقا فرستاد.
تكه كاغذ را كه دست آيت اللَّه دادند، ايشان آن را كنارى انداختند و فرمودند: ديگر از اين نوع وجوهات براى ما نفرستيد. شما خيال مى‏كنيد داريد سر ما منت مى‏گذاريد؟! روحانيت شريف‏تر و عزيزتر و محترمتر از اين است كه اين چنين مورد توهين قرار بگيرد!
اين رهبر شيعى است كه تا اين حد از خود استغنا و بى‏نيازى نشان مى‏دهد. بعد هم آن بازرگان براى عذرخواهى به قم آمد و آنقدر التماس و زارى كرد تا عذرش پذيرفته شد.مايه افتخار است كه روحانيّت شيعه هيچ‏گاه به خاطر مزاياى مادى و دنيوى به دولتها و قدرتها نچسبيده است و حتى در جهت كسب آن، دست پيش كسى دراز نكرده است؛ بلكه اين خود مردم بودند كه بنا بر اعتقاداتشان همواره ديون شرعى خويش را به روحانيت تقديم مى‏داشته‏اند. «1»