|
آرامش قلب
قرآن مىگويد: «أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» ياد خدا آرامبخش دلهاست. چگونه دل با ياد خدا آرام مىگيرد؟ابتدا بايد عوامل نگرانى وپريشانى را بررسى كنيم تا كلام قرآن روشن شود.
1. گاهى اضطراب و نگرانى به خاطر آينده تاريك و مبهمى است كه در برابر فكر انسان خودنمايى مىكند اما ايمان به خداوند قادر و متعال، خدايى كه همواره كفالت بندگان خويش را بر عهده دارد، مىتواند اين گونه نگرانيها را از ميان ببرد و به انسان آرامش دهد كه تو در برابر حوادث آينده، درمانده نيستى، خدايى دارى توانا.
2. گاه گذشته تاريك فكر انسان را به خود مشغول مىدارد، نگرانى از گناهانى كه انجام داده، اما توجه به اينكه خداوند غفار و توبهپذير و رحيم است به او آرامش مىدهد.
3. گاه ضعف و ناتوانى انسان در برابر عوامل طبيعى و گاه در مقابل انبوه دشمنان داخلى و خارجى او را نگران مىسازد، اما هنگامى كه به ياد خدا مىافتد و متكى به قدرت و رحمت او مىشود، قدرتى كه برترين قدرتهاست و هيچ چيز در برابر آن ياراى مقاومت ندارد، قلبش آرام مىگيرد.
4. گاهى ريشه نگرانيهاى آزار دهنده انسان، احساس پوچى زندگى و بىهدف بودن آن است، ولى كسى كه به خدا ايمان دارد و مسير تكامل زندگى را به عنوان يك هدف بزرگ پذيرفته، همچون افراد بىهدف سرگردان نيست.
5. دنياپرستى و دلباختگى در برابر زرق و برق زندگى مادى يكى از بزرگترين عوامل اضطراب انسانها بوده و هست اما ايمان به خدا و توجه به آزادگى مومن كه هميشه با زهد و پارسايى سازنده و عدم اسارت در چنگال زرق و برق زندگى مادى همراه است، به همه اين اضطرابها پايان مىدهد.
6. يك عامل مهم ديگر براى نگرانى ترس و وحشت از مرگ است از آنجا كه امكان مرگ تنها در سنين بالا نيست، بلكه در سنين ديگر به خصوص هنگام بيماريها، جنگها، نا امنيها وجود دارد. اين نگرانى مىتواند عمومى باشد، ولى اگر ما از نظر جهانبينى مرگ را به معنى فنا و نيستى و پايان همه چيز بدانيم اين اضطراب و نگرانى كاملا بجاست، اما هر گاه در سايه ايمان به خدا مرگ را دريچهاى به سوى يك زندگى وسيعتر و والاتر بدانيم و گذشتن از گذرگاه مرگ را همچون عبور از دالان زندان و رسيدن به فضاى آزاد بشمريم، ديگر اين نگرانى بىمعنى است. هنگامى كه ديديم اين عوامل- كه البته عوامل نگرانى منحصر به اينها نيست- در برابر ايمان به خدا ذوب و بىرنگ و نابود مىگردد، تصديق خواهيم كرد كه ياد خدا مايه آرامش دلهاست. «1»
|