|
واجب فراموش شده
ما بايد خود را به سرچشمهى اسلام برسانيم تا زندگى به تمامى شيرين شود. قرآن كريم مىفرمايد: «الَّذِينَ إِن مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنكَرِ» (حج: 41) من مىخواهم اين واجب فراموش شده اسلام را به ياد شما و ملت ايران بياورم: امر به معروف و نهى از منكر. همه آحاد مردم بايد وظيفه امر كردن به كار خوب و نهى كردن از كار بد را براى خود قائل باشند. اين، تضمين كننده حيات طيبه در نظام اسلامى خواهد بود. عمل كنيم تا آثارش را ببينيم. امر به معروف، يكى مرحلهى گفتن ويك مرحله عمل دارد.مرحله عمل، يعنى اقدام با دست و با زور. اين مرحله، امروز به عهده حكومت است و بايد با اجازه حكومت انجام بگيرد. و لاغير. اما گفتن با زبان، بر همه واجب است و همه بايد آن را بدون ملاحظه انجام بدهند.
روزى بود كه اگر كسى كار خلافى مرتكب مىشد و ديگرى به او اعتراض مىكرد، نظام حاكم آن اعتراض را مىكوبيد. ما ديده بوديم كه اگر گناهى انجام مىگرفت، گناهكار تشويق مىگرديد، اما معترضِ به گناه كوبيده مىشد! امروز، به عكس است. امروز، نه اينكه گناه در جامعه نيست، هست. زمان حكومت اميرالمؤمنين (ع) هم در جامعه گناه بود، اما مهم اين است كه نظام و تشكيلات حاكم بر جامعه- آن كسانى كه اداره و مديريت كشور را بر عهده دارند- ميل به طرف صلاح دارند و با گناه و تخلف مخالفاند.
گفتن گناه به گناهكار با زبان خوش و با لحن مناسب و در جايى هم با زبان تند- در مواردى كه مفسدهيى به وجود نيايد- گناه را در جامعه كم خواهد كرد و به ضعف و انزواخواهد انداخت. چرا ما از اين موضوع غافليم؟ همه آحاد مردم، در محيط كسب و خانه و جمع دوستان و در محيط درس و دانشگاه و كلا در هر جايى كه هستند، اگر خلافى را ديدند، به خلافكار بگويند: اين، از نظر اسلام خلاف است، چرا انجام مىدهى؟ گفتن همين يك كلمه مؤثر است. اگر زبانهاى گوناگون و نفسهاى مختلف گناه را تذكر بدهند، گناهكار به طور غالب از گناه و تخلف دست خواهد كشيد، چه اين تخلف، تخلف شرعى و چه تخلف از قوانين باشد.در سطح جهانى هم همين طور است. حتى همين شقاوتمندهايى كه امروز بر سياستهاى بزرگ جهانى حاكم هستند، اگر ملتها به آنها مىگفتند و اعتراض مىكردند، قدرى از شقاوت خود مىكاستند. امروز شما ببينيد كه سياستهاى قدرتمند عالم چه مىكنند؟ ببينيد قدرت امپراتورى مجهز به زر و زور امريكا، با ملتها و دولتها و ارزشها و ثروتهاى مردم در سراسر دنيا چه مىكند؟البته من معتقدم كه اين، اوج فساد و نتيجتا آخر آن است. من معتقدم اين مقدارى كه امروز قلدرى قدرتمندان و در رأس آنها امريكا در دنيا بيداد مىكند، نشان دهنده آن است كه اينها آخر كارشان است. اين، نشان دهنده آن است كه اينها رو به زوال مىروند. در اين، هيچ ترديدى ندارم كه اينها روزهاى اوج قدرت- يعنى اواخر قدرت- را مىگذرانند و بالاخره دنيا و ملتها تحمل نخواهند كرد. رژيم امروزى امريكا، با پشتكار و ابتكار و نشاط مردمى در سالهاى قبل به وجود آمد و به قدرت رسيد و با حماقت و جلافت و سبكسرى امروز سردمدارانش، رو به ضعف مىرود و سرش به سنگ خواهد خورد. اگر مردم دنيا و دولتها، در مقابل اين سبكسريها و جلافتها و تعديها مىايستادند و حرف مىزدند، جلويشان گرفته مىشد. «1»
|