محبّ واقعى
شيخ صدوق در امالى، از مفضل نقل مىكند كه گفت: «از امام صادق (ع) شنيدم كه فرمود: از جمله سخنان خداوند با موسى (ع) اين بود كه خطاب به او فرمود: اى پسر عمران! دروغگوست كسى كه بگويد: مرا دوست دارد ولى چون شب فرا رسد، در خواب باشد. آيا محب، مايل نيست كه با محبوبش خلوت كند؟! اى پسر عمران! من دوستانم را مىشناسم وقتى كه شب فرا رسد، ديده آنان، از قلبشان متحول شود و عقوبتم برابر چشمانشان مجسم گردد. از روى مشاهده مرا خطاب نمايند. و از روى حضور با من تكلّم كنند. اى پسر عمران! از قلبت مرا خشوع ده و از بدنت خضوع و از چشمت، در ظلمات شب، اشك! مرا بخوان كه قريب و مجيبم خواهى يافت. «2»
|