اذكار دينى و آموزش معارف‏
اذكار دينى افزون بر آن كه از انسان غفلت زدايى مى‏كند، معارف الهى را نيز آموزش مى‏دهد و ره توشه معرفتى مسافران به سوى خدا را فراهم مى‏كند، چنانكه ذكر شريف «لا حول ولا قوة الا باللَّه العلى العظيم» از گنجينه‏هاى عرشى است، چرا كه خداوند در شب معراج به پيامبر چنين فرمود:از خزائن عرش خود دو جمله را به تو دادم: «لا حول ولا قوة الا باللَّه ولا ملجأ منك الا اليك» اين عبارت معناى بلند و فوايد فراوانى دارد؛ امام باقر (سلام الله عليه) در تفسير اين ذكر فرمودند: آن جا كه قدرتى را به جا صرف كرده و خدا را اطاعت كرده‏ايد، اين قدرت بر اطاعت از ناحيه خداست و آن جا كه معصيت نكرده‏ايد، در حقيقت، عنايت الهى بين شما و آن معصيت حائل شده است. پس «لا حول ولا قوة الا باللَّه العلى العظيم» يعنى: «لا حول لنا عن معصية اللَّه الا بعون اللَّه و لا قوة لنا على طاعة اللَّه الا بتوفيق اللَّه عزوجل». «1»گاهى انسان را به گناه دعوت مى‏كنند، اما مانعى فرا راه او پديد مى‏آيد. و نمى‏داند راهى كه به آن دعوت شده است، راه گناه است و نيز نمى‏داند چرا راه بندان شد، اما بعد مى‏فهمد او را به مجلس گناه دعوت كرده بودند و اين راه بندان، همان «حول الهى» بود كه بين او و گناه حائل شد. اين كه ما در نماز مى‏گوييم: «بِحَولِ اللَّهِ وَ قُوَتِهِ اقومُ وَ اقعَدُ» به اين معنا نيست كه فقط در حال نماز كه بر مى‏خيزيم و مى‏نشينيم، «بقوة اللَّه» است؛ بلكه به اين معناست كه همه حركات و سكنات ما، در نماز و در غير نماز به قوت الهى است.