پرندگان هميشگى‏
امام باقر (سلام اللَّه عليه) مى‏فرمايد:اگر كسى تسبيحات چهارگانه را بگويد، خداوند، چهار پرنده از اين اذكار مى‏آفريند كه آنها تا قيامت خدا را تسبيح و تقديس و تهليل مى‏كنند:من قال سبحان اللَّه و الحمد اللَّه و لا اله الا اللَّه و اللَّه اكبر، خلق اللَّه منها اربعة اطيار تسبحه و تقدسه و تهلله الى يوم القيامة. «2»اين نشانه تجسم اعمال است. پرندگانى را كه خدا با اين اذكار چهارگانه مى‏آفريند، در آسمان و زمين نيستند، بلكه در فضاى جان ذاكر و مسبح پديد مى‏آيند و پرواز مى‏كنند. آنگاه مؤمن سالك، طيران را در درون خود مى‏بيند و به جاى اين كه «طى الارض» ظاهرى داشته باشد، «طى الارض و السماء» باطنى دارد؛ يعنى، در عين حال كه در يك جا نشسته است، «جهانى است بنشسته در گوشه‏اى».