قرآن ايثار آنها را مى‏ستايد
ابن عباس گويد: در روز پيروزى بر يهود بنى نضير كه پس از جنگ احد در سال سوم هجرت واقع شد و اموال بسيارى را از بنى نضير به دست مسلمين افتاد و يهود چون بدون جنگ تسليم شدند، اموالشان به عنوان فى‏ء كه بخشى از انفال است در اختيار پيامبر (ص) قرار گرفت.پيامبر (ص) به انصار (مسلمانانى كه اهل مدينه بودند) فرمود: اگر مايل هستيد اموال و خانه‏هايتان از آن شما باشد، ولى از اين غنايم فى‏ء چيزى به شما داده نشود. انصار كه آمادگى از خود گذشتگى تا حد ايثار در راه اسلام و مسلمين داشتند، گفتند: هم اموال و خانه‏هايمان را بين مهاجران تقسيم كنيد، و هم چشمداشتى به غنائم نداريم! و به اين ترتيب مهاجران را بر خود مقدم داشتند. در اين وقت آيه 9 سوره حشر در فضيلت كار انصار نازل شد كه ترجمه بخشى از آيه اين است: و (براى) كسانى كه پيش از آنان در سراى اسلام (مدينه) جاى گرفتند و ايمان را پذيرفتند، كسانى را كه به سوى آنان هجرت كرده‏اند، دوست مى‏دارند و نسبت به آنچه به ايشان داده شده است، در دل خود احساس نياز نمى‏كنند، و (آنان را) ولو خود نيازمندى داشته باشند، بر خود برمى‏گزينند، و كسانى كه از آزمندى نفس خويش در امان مانند. آنان‏اند كه رستگارند.
مهاجران، انصار را از خود مقدم مى‏دارند، هر چند به آن نياز دارند.