امانتى بود از جانب خدا
از يكى از دوستان خانوادگى (امام) خمينى صفت مشخصه او را پرسيدم. صحنه‏اى را برايم تعريف كرد كه در سى و پنج سال قبل اتفاق افتاده بود.كوچك‏ترين فرزند خانواده در حوض غرق شده بود. مادر مويه كنان گريه مى‏كرد.مجتهدى مشغول نماز خواندن به جنازه بود كه (امام) خمينى وارد شد. با تمام عشق و علاقه‏اى كه به اين دخترش داشت در قيافه او اثر از تغيير مشاهده نشد. چند لحظه مكث كرد و گفت: «امانتى بود از جانب خدا كه خودش پس گرفت.» و سپس شروع به نماز كرد. خمينى عقيده دارد كه خدا هميشه در كنار اوست. «2»