رابطه سحر خيزي با کار روزانه

براي اين که انسان هم حضور خود را در متن جامعه حفظ کند و هم سرگرمي فراهم نکند تا موفق به سحر خيزي شود توصيه کرده اند که انسان کار را در حد ضرورت و لزوم، انجام دهد و کاري که مي کند واجب و يا مستحب باشد و وقتي هم در کاري وارد مي شود بگويد:
«رب ادخلني مدخل صدق واخرجني مخرج صدق» (26)
انسان بايد طوري باشد که در هر کاري وارد مي شود بگويد: خدايا! به نام تو صادقانه وارد مي شوم، و از هر کاري که بيرون مي آيد بگويد: خدايا! به نام تو خالصانه از اين کار رخت بر مي بندم؛ يعني با دست پر و نتيجه درست از اين کار بيرون مي آيم. روشن است که انسان در مورد کار حرام يا مکروه نمي تواند بگويد: «رب ادخلني مدخل صدق» ؛ چنانکه کار حرام و مکروه، پايان صادق و خالصي ندارد تا در باره آن «واخرجني مخرج صدق» گفته شود. هر کاري که انسان شروع مي کند بايد به
[270]گونه اي باشد که در آغاز آن بتواند بگويد:
«بسم الله الرحمن الرحيم»
و آن کار، واجب يا مستحب است. اين که گفتند هنگام ورود در کار و آغاز عمل، نام خدا را فراموش نکنيد؛ يعني نام خدا کليد واجب و مستحب است؛ زيرا کار حرام و مکروه را نمي شود به نام خدا انجام داد.
26. سوره اسراء، آيه 80.