1. تأمين نيازهاى عاطفى‏
روان‏شناسان، سالهاى نخستين عمر آدمى را دوران سرنوشت‏ساز مى‏دانند و بر آن‏اند كه اولين پايه‏هاى سعادت و شقاوت انسان در اين مرحله و به ويژه در شش سال اول نهاده مى‏شود. به همين دليل توجه به نيازهاى كودك در سنين قبل از دبستان، اهميت بيش‏ترى دارد. بيشتر كودكانى كه در سالهاى نخستين زندگى از محبت مناسب برخوردارند، به درجات بالايى در زندگى مى‏رسند و بر عكس، كسانى كه در اين مرحله از نظر عواطف و محبت اشباع نمى‏شوند، حتى در سنين بعدى عمر، خود را بى كس و تنها احساس مى‏كنند. «2»در روايات معصومين (ع) به تأمين نيازهاى عاطفى كودكان بسيار توصيه شده است. امام على (ع) مى‏فرمايد:وَارْحَمْ مِنْ اهْلِكَ الصَّغيرَ. «1»در خانواده‏ات به كودكان ترحّم و مهربانى كن.امام صادق (ع) مى‏فرمايد:فرزندانتان را بسيار ببوسيد؛ زيرا براى شما در هر بوسيدن درجه‏اى است. «2»
هنگامى كه مادر با هيجان عاطفى خاصّى فرزندش را در آغوش خود مى‏فشارد و به او شير مى‏دهد، يا زمانى كه به زبان كودكانه و با تمام وجود با فرزندش سخن مى‏گويد و برق عشق و محبت از چشمان او جستن مى‏كند و تا اعماق وجود طفل نفوذ مى‏نمايد، هنگامى كه فرزند خود را شب كنار خود پناه مى‏دهد و او را نوازش مى‏كند و ... در تمامى اين حالات، مادر، شيرينى محبت را به كودك خردسال خود مى‏چشاند و گرماى عشق و عاطفه را به ذرّه ذرّه وجود او مى‏رساند و همين گرماى مطبوع عشق و محبت است كه بذرهاى عاطفه را در وجود كودك مى‏پروراند و او را با اكسير عشق و كيمياى محبت آشنا مى‏سازد. «3»
برخى از راههاى تأمين نيازهاى عاطفى فرزندان عبارت است از:
1- 1. در آغوش گرفتن و نوازش‏
نوازش و مهرورزى و برآوردن نيازهاى عاطفى فرزندان از اين طريق، آنان را متّكى به نفس بار مى‏آورد و ريشه محبت و عواطف را در عمق جانشان نفوذ مى‏دهد. بهترين ابزار محبت كودكان در اوان تولد، نوازش، در بغل گرفتن و لبخند زدن به صورت آنان است. كودك در اين دوران بايد امنيت عاطفى و حمايت مادر را با تمام وجودش احساس كند.
اين مسئله به قدرى مهم است كه به مادران سفارش شده است هنگام شير دادن سعى كنند آرام باشند و با لبخند و تبسّم به روى كودك خود بنگرند. اگر مادرى با شير خشك و مانند آن فرزندش را تغذيه مى‏كند، او را عاشقانه در آغوش بگيرد و در آغوش خود به او شير دهد. «4»پدر نيز بايد در نوازش و ابراز محبت به فرزند خردسالش مشاركت داشته باشد و بكوشد از همان بدو تولد، او را در آغوش بگيرد و با تبسّم به او نگاه كند و از اين نظر چيزى كم نگذارد. مردى خدمت رسول خدا (ص) آمد و گفت: من تا به حال هيچ يك از فرزندانم را نبوسيده‏ام. هنگامى كه از نزد رسول خدا (ص) رفت، حضرت فرمود: «اين مرد نزد من اهل دوزخ است.» «1»
روش نوازش كودك در وقتى كه قدرى بزرگ‏تر شد، كمى تغيير مى‏كند. براى مثال در سنين يك سال به بالا، دست محبت به سر آنها كشيدن و روى زانو نشاندن بهترين راه تأمين محبت است. روش پيغمبر اكرم (ص) در خانواده اين بود كه هر روز صبح دست محبّت بر سر فرزندان خود مى‏كشيد. «2»
2- 1. همبازى شدن‏
بازى در رشد عاطفى كودكان مؤثر است. كودكان در ضمن بازى طرز ابراز عواطف مختلف را مى‏آموزند و به تدريج مى‏توانند عواطف خود را كنترل كنند. بازى در رشد عقلانى و اجتماعى كودكان نيز تأثير دارد. مشكلاتى كه كودك در بازى با آنها رو به رو مى‏شود و براى حل آنها مى‏كوشد، قدرت او را در برخورد با مسائل در دوره‏هاى بعدى زندگى افزايش مى‏دهد. «3»
از مسائل اساسى در تربيت كودكان اين است كه پدر و مادر يا مربّى بتواند خود را تا سر حد طفوليت پايين آورد و هم سطح كودك كند.
چون كه با كودك سر و كارت فتاد
هم زبان كودكان بايد گشاد

رسول خدا (ص) مى‏فرمايد:مَنْ كانَ لَهُ صَبِىٌّ فَلْيَتَصابَّ لَهُ. «4»هر كه كودكى دارد بايد [در راه تربيت او] خود را تا سر حد كودكى برساند. همبازى شدن با كودك علاوه بر اينكه او را غرق لذّت و شادى مى‏كند و صميميت را افزون مى‏سازد، اعتماد به نفس و احساس ارزشمندى را در او مى‏آفريند. علاوه بر اين، در ضمن بازى بسيارى از اصول اخلاقى را مى‏توان به طور مستقيم و غير مستقيم به كودك آموزش داد و اين فرصت مناسبى است كه نبايد آن را از دست داد. «1»
3- 1. احترام به شخصيت كودك‏
رفتار تحقيرآميز و آميخته به طعن و ملامت، عواطف فرزندان را جريحه‏دار مى‏سازد و سبب مى‏شود كه آنها به تدريج خود را موجودى بى‏ارزش و بى‏مقدار بپندارند و احساس كرامت و شخصيت را از دست بدهند و اين احساس سرآغاز سقوط و انحطاط است. «2»گرامى داشتن شخصيت كودك، از بهترين وسيله‏هاى ارضاى غريزه حبّ ذات در كودكان است. كودكان، همه از احترام لذت مى‏برند و به كسى كه آنها را مورد احترام قرار مى‏دهد علاقه‏مند مى‏شوند.اگر پدر و مادرى با فرزندان خود رفيق باشند، آنها را گرامى بدارند و به‏گونه‏اى درست تربيتشان كنند، كم اتفاق مى‏افتد كه در برخورد با آنان نيازى به خشونت و تندى داشته باشند.
4- 1. رفتار عادلانه‏
تبعيض و بى‏عدالتى ميان فرزندان روح لطيف و حساس آنان را آزرده و عواطف آنها را جريحه‏دار مى‏سازد. رسول خدا (ص) مى‏فرمايد:ميان فرزندانتان عادلانه رفتار كنيد؛ همان‏گونه كه دوست داريد آنان در نيكى و مهربانى به شما عدالت را رعايت كنند. «3»روزى پيامبر اكرم (ص) به مردى كه دو پسر داشت برخورد و ديد كه او يكى از آنان را بوسيد و ديگرى را نبوسيد. پيامبر (ص) از روى تذكر به او فرمود:چرا ميانشان، برابرى و عدالت را به كار نبردى؟! «4»پدران و مادرانى كه در ابراز علاقه و محبت به فرزندان عادلانه رفتار نمى‏كنند، حسّ حقارت، كينه‏توزى و انتقامجويى را در كودك مى‏آفرينند و در تربيت فرزندان خود ايجاد اختلال مى‏كنند. فرزندى كه با بى‏مهرى و بى‏عدالتى رو به رو مى‏گردد، به والدين خود بدبين مى‏شود و كينه آنها را به دل مى‏گيرد و اعمال آنان را بر دشمنى حمل مى‏كند، نسبت به برادر و خواهر خود حسادت مى‏ورزد و آنها را مى‏آزارد، عقده‏اى مى‏شود و احساس خود كم‏بينى و حقارت مى‏كند. در مقابل، فرزندى كه بيش‏تر مورد توجه قرار گرفته، لوس، از خود راضى و مسبتد بارمى‏آيد و حسّ سلطه‏جويى و خودبزرگ‏بينى در او بارور مى‏گردد.