حقوق مادرى
اسلام حقوق مادر را بيش از حقوق پدر دانسته است. اگرچه بايد به پدر و مادر- هر دو- احترام نهاد، ولى بر حق مادر تأكيد بيشترى شده و براى او منزلت بالاترى در نظر گرفته شده است. قرآن كريم براى ترغيب افراد به برقرارى رابطه مطلوب با مادر، تلاشها و رنجهاى مادران را اينگونه بيان مىكند:وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْناً عَلَى وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِي عَامَيْنِ .... (لقمان: 14)انسان را درباره پدر و مادرش سفارش كرديم؛ مادرش او را با ناتوانى و رنج پيوسته حمل كرد و طى دو سال شير داد.پيامبر اكرم (ص) خدمت به مادر و يك شب انس با او و در خدمتش به سر بردن را از يك سال جهاد برتر دانسته است. مردى نزد آن حضرت آمد و عرض كرد: من جوانى با نشاط و نيرومند هستم و جهاد را دوست دارم، ولى مادرى دارم كه جهاد را دوست نمىدارد.پيامبر (ص) فرمود:بر گرد و نزد مادرت بمان. سوگند به خدايى كه مرا به پيامبرى برانگيخت يك شب در كنار مادر بودن براى تو از يك سال جهاد در راه خدا بهتر است. «1»امام رضا (ع) مىفرمايد:بدان كه حق مادر واجبترين و لازمترين حقوق است؛ زيرا مادر دشوارى باردارى را بر خويش هموار مىسازد، بهگونهاى كه هيچكس غير او چنين كارى را نمىكند. او با چشم و گوش و تمام وجودش و با خرسندى و شادمانى از فرزند پاسدارى مىكند. مادر با خشنودى گرسنه مىماند تا فرزند سير شود، تشنگى مىكشد تا او سيراب گردد، برهنه مىماند و فرزند را لباس مىپوشاند و او را در سايه قرار مىدهد و خود سوز آفتاب را تحمل مىكند. بنابراين، بايد پاسداشت و نيكى و نرمش با مادر به فراخور فداكاريهايش باشد؛ اگرچه شما توان آن را نداريد كه كمترين حقوق او را ادا كنيد مگر به يارى خداوند. «2»نيكى و خدمت و برآوردن نيازهاى مادر، اطاعت و فرمانبردارى از او، پرهيز از آزردن او اگرچه فقط با «اف» باشد، بال و پر گستردن در برابر او و فروتنى كردن، احترام كردن و گرامى داشتن مقام او به هر شيوه ممكن و تشكر و قدردانى از زحمات او برخى از وظايفى است كه فرزندان بايد در اداى حقوق مادران خود در نظر گيرند.
|