3. پذيرايى شايسته
سزاوار است كه ميزبان با چهرهاى بشّاش و برخوردى محبتآميز و با صفا و گرمى از مهمانها پذيرايى كند، براى آنها غذا بكشد، با كمال خوشرويى و مهربانى با آنان رو به رو شود، از ميزبانى و دست به سفره شدن آنان با او و نيز از غذا خوردن آنان شادمان باشد و مجلس مهمانى را به گونهاى برگزار كند و به پايان برساند كه خاطره خوش آن از ذهن و فكر مهمانان بيرون نرود. امام على (ع) مىفرمايد:هيچ مؤمنى نيست كه صداى جويدن غذا را از مهمانش بشنود و شادمان گردد، مگر اينكه گناهانش آمرزيده مىشود. «1»
|