|
فاطمه زهرا (ع)، اسوه همسر شايسته
اسلام، فاطمه زهرا (ع) را به عنوان نمونه و اسوه زن معرفى مىكند. زندگى فاطمه (ع) سراسر اسوه است. از آن جمله است شوهردارى آن حضرت.حضرت فاطمه (ع) در نگهدارى شوهرش حضرت على (ع) كه بزرگترين سردار اسلام بود، نمونه است. از وقتى كه به خانه شوهر قدم نهاد، روحيات و موقعيت ويژه همسرش را با كياست دريافت و به زودى توانست خود را با شرايط خاص مادى و معنوى ايشان سازگار كند.فاطمه (ع)، به تعبير مقام معظم رهبرى همسر مردى شد كه تمام زندگىاش جهاد فى سبيل الله بود و در تمام قريب به يازده سال زندگى مشترك خود، هيچ سالى، بلكه هيچ نيمسالى نگذشت كه اين شوهر، كمر به جهاد فى سبيل الله نبسته و به ميدان جنگ نرفته باشدو اين زن بزرگ و فداكار، همسرىِ شوىِ مجاهدِ خود و سرباز و سردار دايمى ميدان جنگ را نكرده باشد. «1»فاطمه زهرا (س)، دلارام شوهرش بود. همواره او را تحسين و تشويق مىكرد، فداكاريها و شجاعتهايش را مىستود و به اين و سيله او را دلگرم و براى مبارزهاى ديگر در ميدان نبرد آماده مىنمود و با نوازشهاى بىشايبهاش تن خسته و مجروحش را تسكين مىداد.شوهردارى فاطمه (ع) را از زبان على (ع) بشنويد:لَقَدْ كُنْتُ انْظُرُ الَيْها فَتَنْكَشِفُ عَنّى الْهُمُومُ وَالْاحْزانُ. «2»
هرگاه به فاطمه مىنگريستم تمام غم و غصّههايم برطرف مىشد.فاطمه (ع) هرگز بدون اجازه على (ع) از خانه خارج نشد، هيچگاه او را غضبناك نكرد، هرگز به على (ع) دروغ نگفت و هيچگاه از دستوراتش سرپيچى ننمود.آن حضرت مىفرمايد:به خدا سوگند! من هرگز فاطمه را ناراحت و خشمگين نكردم و بر هيچ كارى مجبورش نساختم تا آن زمان كه خداوند او را به ديار ابدى برد، او نيز هرگز مرا ناراحت و خشمگين نساخت و در هيچ موضوعى با من مخالفت نكرد. «3»وقتى على (ع) متوجه شد سه روز است كه در خانه چيزى براى خوردن وجود ندارد، از فاطمه (ع) پرسيد: چرا به من نگفتى؟ پاسخ داد:پدرم مرا نهى كرده است از اينكه از تو چيزى بخواهم و فرمود: اگر چيزى به خانه آورد كه هيچ وگرنه از پسر عمويت چيزى مخواه. «4»و نيز مىفرمود:من از خدايم شرم دارم كه چيزى را بر تو تكليف كنم كه توانايى بر آوردنش را ندارى. «5»
|