مراقبت اخلاقى‏
مهم‏ترين كمك زن به شوهرش اين است كه بكوشد او را ديندار نگه دارد و مراقب باشد كه همسرش ديندار بماند و خطاى دينى نكند. البته اين مواظبت به معناى پاسبانى و ديده‏بانى نيست، بلكه مراقبت مهربانانه و پرستارانه و مراقبت اخلاقى است:اگر خانمِ خانه مى‏بيند شوهرش دارد دچار يك انحرافى مى‏شود، فرضاً در يك معامله نامشروعى دارد مى‏افتد، توى رفيق‏بازيهاى ناسالم دارد مى‏افتد، اول كسى كه بايد او را حفظ كند، اوست؛ البته حفظ كردن هم، با محبت كردن و با زبان خوش و با منطق صحيح و با برخورد مدبّرانه و حكيمانه حاصل مى‏شود نه با بداخلاقى و قهر و اين چيزها. «3»اگر زن مى‏بيند كه شوهر او به مسائل دينى بى‏اعتناست، در نماز كاهل است، به اخلاق اسلامى پايبند نيست، در امر محرم و نامحرم، پاكى و نجسى، حلال و حرام بى‏مبالات است، به مال مردم چندان اهميت نمى‏دهد، به شغل دولتى كم اهميت مى‏دهد و در انجام وظيفه‏اش كوتاهى مى‏كند، بايد او را با حكمت و اخلاق خوش و ظرافت و زيركى زنانه، وادار به آمدن در راه خدا كند، آگاهش سازد، به او توجّه دهد و كمك كند كه خويشتن را اصلاح نمايد. «4»بديهى است كه دعوا كردن، اوقات تلخى كردن و گوشه‏اى خزيدن و نق زدنِ زن در اين‏گونه موارد مشكلى را حل نمى‏كند، بلكه با راهنمايى و دلسوزى و تذكّر بجا مى‏تواند در شوهرش تأثير بگذارد، دين و ايمانش را حفظ كند و سعادتمندش سازد.