همكارى و كمك به شوهر
بزرگترين موفقيت براى زن اين است كه همكار خوبى براى شوهرش باشد. مراد از همكارى در اينجا آشپزى و رسيدگى به تغذيه شوهر، شستن ظرف و لباس و مانند آن نيست، اگرچه اينها نيز كمك و همكارى است. منتها مراد از همكارى، بيشتر همكارى روحى است؛ به اين معنا كه:زن ضرورتهاى مرد را درك كند، فشار اخلاقى روى او وارد نياورد، كارى نكند كه او در امر زندگى مستأصل شود و خداى نكرده به راههاى نادرست متوسّل بشود. او را به ايستادگى و مقاومت در ميدانهاى زندگى تشويق كند و تحريص نمايد. اگر چنانچه كار او مستلزم اين است كه يك مقدارى به وضع خانوادگى مثلًا رسيدگى كافى نداشته باشد، اين را به رخ او نكشد، اينها مهم است. اينها وظيفههايى است از طرف زن. «1»كمك واقعى به شوهر اين است كه هرگاه شوهرش در زندگى گرفتارى و مشكلى پيدا مىكند، ترديد و ابهامى برايش رخ مىدهد، در چنين موقعيتى بايد همسرش به او كمك كند،غم را از دل او بردارد، او را راهنمايى كند، اشتباهش را برطرف نمايد و اگر مىبيند خطايى از او سرمىزند مانع شود. «1»زن مىتواند به شوهر خويش روحيه دهد، خستگىاش را از تنش بيرون سازد، به او تبسّم كند، به او دلخوشى دهد و خلاصه اينكه بهترين ياور او در زندگى و به ويژه در امر دين باشد.رسول خدا (ص) درباره نقش همسرى دختر گرامىاش حضرت فاطمه (ع) از امام على (ع) پرسيد: فاطمه (ع) را چگونه يافتى؟ على (ع) بىدرنگ پاسخ داد:نِعْمَ الْعَوْنُ عَلى طاعَةِ اللَّهِ. «2»او را بهترين ياور در اطاعت خداوند يافتم.
|