دوام طهارت و ادامه رزق[189]
يکي از اصحاب رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم نزد آن حضرت از تنگدستي شکايت کرد. آن حضرت صلي الله عليه و آله و سلم فرمود:«ادم الطهارة يديم عليک الرزق» (6)
اگر دائما با طهارت باشي، روزي تو ادامه مي يابد. خداوند که رازق است بر طبق مصلحت، براي برخي، روزي زياد و براي بعضي، روزي کم مقدر مي کند؛ ولي انسان طاهر و پاکدامن را تهي دست نمي گذارد و روزي او را تامين مي کند. البته از آن جا که آلودگي «درکات» دارد، طهارت نيز «درجات» خواهد داشت؛ بنابراين، رزق هم اقسامي پيدا مي کند.
اين حديث، معارف زيادي را دربر دارد. معناي دوام طهارت تنها اين نيست که انسان، هميشه با وضو باشد؛ وضوي دائم يکي از اقسام طهارت است؛ مثلا، کسي که اهل کار و کسب نيست، طاهر نيست. چون براي کسي که بخواهد خود و عايله خود را تامين کند کسب، واجب است و او هرگز آلودگي ترک کسب را نمي تواند با وضوي دايمي ترميم کند. چون دائم الوضو بودن، کاري مستحب و ترک کسب، کاري حرام است و حرام را نمي شود با مستحب جبران کرد. اگر کسي دائم الطهاره باشد، اولا وظيفه هاي فقهي خود را مي شناسد و آنگاه به آنها عمل مي کند. کاسب طاهر، حلال مي خرد و حلال مي فروشد و احتکار، گران فروشي و کم فروشي نمي کند:«ويل للمطففين الذين اذا اکتالوا علي الناس يستوفون و اذا کالوهم او وزنوهم يخسرون» (7).
قرآن کريم هشدار مي دهد که روزي وافر و فراوان، مصلحت همه نيست:«و لو بسط الله الرزق لعباده لبغوا في الارض» (8):
اگر وضع مالي گروه خاصي در جامعه، رو به «تکاثر» برود، فساد آنان دامنگير عده اي مي شود. در جاي ديگرمي فرمايد:«ظهر الفساد في البر و البحر بما کسبت ايدي الناس» (9)
يا مي فرمايد:«ان الانسان ليطغي ان راه استغني» (10):انسان، طغيان مي کند و طغيانش بر اثر بي نياز ديدن خود از خدا يا از خلق است. «تکاثر» زمينه اي براي طغيان است. پس مصلحت نيست که همگان با تکاثر به سر برند؛ ولي کوثر که مال حلال کافي، براي اداره يک زندگي متوسط آبرومندانه است با مواظبت بر طهارت، تحصيل مي شود.
6. بحار، ج 105، ص 16؛ «ففعل ذلک فوسع عليه الرزق» (مستدرک الوسائل، ج 1، ص 300) .7. سوره مطففين، آيات 1-3.8. سوره شوري، آيه 27.9. سوره روم، آيه 41.10. سوره علق، آيه 6-7.