نماز، اصلاح كننده انسان
اگر که نماز را مواظبت بکني، خيلي کارها از آن بر مي‌آيد. اگر انسان، نمازخوان شد، متشرع و متقي و خداترس مي‌شود؛ مثلا در شرع گفته است: اگر يک لقمه حرام بخوري، چهل روز، نمازت قبول نمي شود 2. خوب من که مي‌خواهم نماز بخوانم، در نتيجه ديگر لقمه حرام را نمي خورم. شرع گفته است: اگر جاي غصبي ايستادي و نماز خواندي، نماز تو قبول نيست»؛ در نتيجه من که مي‌خواهم نماز بخوانم، در مکان غصبي نمي‌ايستم. و همين طور، كم كم آدم به خود مي‌آيد و خودش را مي‌سازد. نمازخوان، گناه نمي کند. اثر وضعي نماز، اين است. نماز، جلوي من را مي‌گيرد. خود خدا فرمود:إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَر 3. نماز که مي‌خوانم، يک پليس باطني براي من پيدا مي‌شود که نمي گذارد گناه بکنم. اين، اثر نماز است. به اين ترتيب، كم كم يک شخص صالح در اجتماع پرورش پيدا مي‌کند.
------------------------------
2. عَنِ النَّبِيِّ9:«مَنْ أَكَلَ لُقْمَةَ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاةٌ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً وَ لَمْ تُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَةٌ أَرْبَعِينَ صَبَاحا» (بحارالأنوار، ج 63، ص314).
3. عنكبوت: 45.