معناي خضوع و خشوع
خضوع و خشوع در نماز يعني چه؟ يعني موقعي که به نماز ايستادي، بداني که مقابل حضرت حق ايستاده‌اي؛‌لذا مودب بايستي و دست‌هايت پايين باشد. چشم‌ها به طرف مُهر و سرت پايين باشد. اگر اعضا و جوارح بدن من، رو به قبله و متوجه حق باشد، اين را خضوع مي گويند.حالا خشوع چيست؟ خشوع، يک مرتبه بالاتر از اين است. انسان، جوارحي دارد و جوانحي دارد. اعضاي ظاهري را جوارح و اعضاي باطني را جوانح مي­گويند. اگر اعضاي ظاهري طبق ضوابط شرع، درست و مؤدب بود، مي گويند خاضع است و خضوع دارد. اما خاشع، يک مرتبه بالاتر است؛ يعني قلب هم متوجه او باشد. همين‌طوري که ظاهر، متوجه حق است، باطن و قوه خيال هم آنجا باشد. توجه تو به حق باشد و بداني که در مقابل حق ايستاده اي و حق دارد به تو نگاه مي کند. اين حالت را خشوع مي گويند.عبادت اين طوري ارزش دارد. نماز اين چنيني که هم در ظاهر و هم در باطن، متوجه حق باشد، معراج مؤمن «و تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَر»2 و «قُرْبَانُ كُلِّ تَقِيٍّ »3 است.
------------------------------
2.عنكبوت:45.
3.كافي، ج 3 ،ص 265.