نظارت و پيگيرى
نظارت دقيق امام هزينههاى خرد و كلان، حلقه تكميلى مديريت ايشان را تشكيل مىداد كه شامل نزديكترين تا دورترين فرد مىشد. حجة الاسلام قرهى در اين باره مىگويد:
من در نجف، موظّف بودم، هر مبلغى كه خرج مىكردم، يادداشت كنم و چند روز يكبار، صورت حساب آن را به رؤيت امام برسانم. يك روز مرحوم حاج آقا مصطفى به من فرمود: لباس مستخدمى كه چاى درست مىكند، پاره است، شما يك پيراهن براى او تهيه كنيد. ما نيز چنين كرديم. بعد از چند روز كه صورت هزينهها را خدمت امام بردم فرمود: تو احتياط نمىكنى! چرا موضوع پيراهن را با من در ميان نگذاشتى؟ گفتم: آقا مصطفى دستور داد.
امام فرمود: خودم بايد بگويم! «1»
همو مىگويد:
روزى اتومبيلى را به مدت يك ساعت كرايه كرديم تا همراه امام به تشييع جنازه يكى از بزرگان برويم. كرايه آن هم، يك دينار (بيست تومان) شد، دو سه روز بعد، من صورت حساب هزينهها را تقديم امام كردم، ايشان با تندى فرمود: چرا احتياط نمىكنى؟ يك دينار براى كرايه ماشين پرداختهاى؟
عرض كردم: براى اينكه حضرت عالى معطل نشويد، چنين كردم. فرمود: نه، من هم مثل ديگران، چرا چنين كردى؟ «2»
|