نظارت و پيگيرى‏
نظارت دقيق امام هزينه‏هاى خرد و كلان، حلقه تكميلى مديريت ايشان را تشكيل مى‏داد كه شامل نزديكترين تا دورترين فرد مى‏شد. حجة الاسلام قرهى در اين باره مى‏گويد:
من در نجف، موظّف بودم، هر مبلغى كه خرج مى‏كردم، يادداشت كنم و چند روز يكبار، صورت حساب آن را به رؤيت امام برسانم. يك روز مرحوم حاج آقا مصطفى به من فرمود: لباس مستخدمى كه چاى درست مى‏كند، پاره است، شما يك پيراهن براى او تهيه كنيد. ما نيز چنين كرديم. بعد از چند روز كه صورت هزينه‏ها را خدمت امام بردم فرمود: تو احتياط نمى‏كنى! چرا موضوع پيراهن را با من در ميان نگذاشتى؟ گفتم: آقا مصطفى دستور داد.
امام فرمود: خودم بايد بگويم! «1»
همو مى‏گويد:
روزى اتومبيلى را به مدت يك ساعت كرايه كرديم تا همراه امام به تشييع جنازه يكى از بزرگان برويم. كرايه آن هم، يك دينار (بيست تومان) شد، دو سه روز بعد، من صورت حساب هزينه‏ها را تقديم امام كردم، ايشان با تندى فرمود: چرا احتياط نمى‏كنى؟ يك دينار براى كرايه ماشين پرداخته‏اى؟
عرض كردم: براى اينكه حضرت عالى معطل نشويد، چنين كردم. فرمود: نه، من هم مثل ديگران، چرا چنين كردى؟ «2»