|
سخاوت در راه خدا
عملكرد امام خمينى در هزينههاى عمومى و انقلابى، نسبت به هزينههاى شخصى، تفاوت اساسى داشت، به اين معنا كه امام، در اين راستا سختگيرى نمىكرد بلكه با دستىباز و دلى سخى، اجازه مصرف مىداد. به تعبير حجة الاسلام سيد احمد خمينى:
همان كسى كه براى خريد يك پنكه در نجف، فرياد برمىدارد: مرا به جهنم نفرستيد همان كسى است كه سهم امام را بطور مطلق براى نابودى شاه اجازه مىدهد، همان كسى كه اجازه نمىدهد كه همسر فرزند شهيدش، يك تلفن به ايران بزند ... همان كسى است كه به پاريس مىرود و در فرنگ، عَلَم دين را به دوش مىكشد. «2»
نمونهاى ديگر:
پس از شهادت آية الله سعيدى، طلاب نجف، چهل شب براى بزرگداشت ايشان، مجلس فاتحه گرفتند، مخارج اين گونه مجالس براى طلاب- كه شهريه مختصرى مىگرفتند- سنگين بود. امام خمينى ضمن اينكه هر شب در اين مجلس شركت كرد، فرمود: مخارج مجلس فاتحه را من مىدهم. «3»
با توجه به اينكه امام، رهبرى جهان اسلام را به عهده گرفته بود، پرواضح است كه اينگونه مخارج به ايران يا عراق منحصر نمىشد و هر جا كه مصالح اسلام اقتضا مىنمود، امام پول خرج كند، چنين مىكردند. حجة الاسلام دعايى در اين باره مىگويد:
امام، اولين شخصيت جهان اسلام بود كه اجازه داد از وجوه شرعيه به مبارزان فلسطينى كمك كنند، اين فتوا در وقتش، در ايران، انعكاس وسيعى داشت و مبارزان ايرانى، با شور و هيجان، آماده پاسخ به اين ندا بودند. «1»
در اين راستا و براى جلب توجه مردم به اسلام، امام حتى از هزينههاى جنبى و تشريفاتى نيز مضايقه نمىكردند، بطور مثال: امام در دهكده نوفل لوشاتو- حومه پاريس- شب تولد حضرت مسيح (ع) پيامى براى مسيحيان جهان فرستادند و نيز دستور دادند كه يك سرى هديه همراه دسته گلهايى براى همسايهها بفرستند. «2»
|