ساير مراكز
راديو و تلويزيون، مطبوعات، سينما و تآتر، اهل قلم و ساير جوامع فرهنگى نيز سهمى به سزا در تربيت و تهذيب اخلاقى مى‏توانند داشته باشند و امام راحل به مناسبت‏هاى مختلف و در موقعيت‏هاى گوناگون، آنان را به انجام وظيفه خطير خويش آشنا ساخته و به راه صلاح و صواب رهنمون مى‏كرد. آن حضرت اعتقاد داشت كه:
اهميت انتشارات مثل اهميت خون‏هايى است كه در جبهه‏ها ريخته مى‏شود و «مِدادُالْعُلَماءِ افْضَلُ مِنْ دِماءِ الشُّهَداءِ» دماء شهدا اگر چه بسيار ارزشمند و سازنده است، لكن قلم‏ها بيشتر مى‏توانند سازنده باشند و اصولا شهدا را قلم‏ها مى‏سازند و قلم‏ها هستند كه شهيد پرورند. «2»
و پيرامون نقش تربيتى صدا و سيما مى‏فرمود:
اهميت راديو تلويزيون بيشتر از همه است؛ اين دستگاه‏ها دستگاه‏هاى تربيتى است، بايد تمام اقشار ملت با اين دستگاه‏ها تربيت بشوند. يك دانشگاه عمومى است. دانشگاه‏ها، دانشگاه‏هاى موضعى است. اين يك دانشگاه عمومى است، يعنى دانشگاهى است كه در تمام سطوح كشورگسترده است ... بايد اين دستگاه، دستگاهى باشد كه بعد از چند سال تمام اقشار ملت را روشن كند، تمام را مبارز بار بياورد. تمام را متفكر بار بياورد.تمام اينها را مستقل بار بياورد. آزادمنش بار بياورد. از غربزدگى بيرون كند، استقلال به مردم بدهد. «1»
امام راحل گاه با يادكرد فساد و بى بندوبارى رژيم گذشته و كشورهاى غربى و غيراسلامى، آرمان والاى انقلاب اسلامى را ريشه كن كردن مفاسد و انحرافات و تعالى و رشد اخلاقى و فرهنگى بيان مى‏كرد. و از همه دست اندركاران فرهنگ و هنر دعوت مى‏كرد كه در اين جهاد پيگير و مقدس، صادقانه شركت جويند و در تطهير فكر و قلب و زندگى مردم سهمى را بر عهده گيرند. به عنوان مثال در پيامى كه به مناسبت سالگرد پيروزى شكوهمند انقلاب اسلامى صادر كرد، مى‏فرمايد:
رسانه‏هاى گروهى به ويژه صدا و سيما، اين مراكز آموزش و پرورش عمومى مى‏توانند خدمت‏هاى گرانمايه‏اى را به فرهنگ اسلامى و ايران نمايند.بنگاه‏هايى كه شب و روز در سراسر كشور با آنها تماس سمعى و بصرى دارند، چه مطبوعات در مقالات و نوشتارهاى خود و چه صدا و سيما در برنامه‏ها و نمايشنامه‏ها و انعكاس هنرها و انتخاب فيلمها و هنرهاى آموزنده بايد همت گمارند و بيشتر كار كنند و از گردانندگان و هنرمندان متعهد بخواهند تا در راه تربيت صحيح و تهذيب جامعه، وضعيت تمام قشرها را در نظر گرفته و راه و روش زندگى شرافتمندانه و آزاد منشانه را با هنرها و نمايشنامه‏ها به ملت بياموزند و از هنرهاى بدآموز و مبتذل جلوگيرى كنند.
ملت عزيز در طول 50 سال سياه اخير، گرفتار مجلات و روزنامه‏هاى‏ تخريب كننده و فاسد كننده نسل جوان و از آنها بدتر سينماها و راديو تلويزيون بود كه با برنامه‏هاى خود، ملت را به حد وافر در آغوش غرب و غرب زده‏ها غلتانيد و ضررهاى رسانه‏هاى گروهى از خرابى‏هاى توپ و تانك‏ها و سلاح‏هاى مخرب بالاتر و بدتر است. «1»
علاوه بر اين، امام بزرگوار، به طور مرتب و پيگير و فراگير، همه اقشار جامعه، مسؤولان و ملت ودولت را به رعايت اخلاق اسلامى و دورى از رذايل فرا مى‏خواند واز همه دست اندركاران امور اجرايى، فرهنگى، قضايى، نظامى، اقتصادى و غيره مى‏خواست كه دست به دست يكديگر بدهند و با برنامه‏هاى كوتاه مدت ودراز مدت، به رشد و تعالى اخلاقى همت گمارند و جملگى در ميدان جهاد اكبر به پيكار با شيطان و نفس اماره و در سنگر تهذيب، از زيباييهاى اخلاقى و ارزش‏هاى متعالى حفاظت كنند و مرزداران عفت و پاكى و طلايه داران نزاهت و معنويت باشند و خود را چنان بسازند كه از مصاديق صالحانى باشند كه از سوى خدا وارثان زمين مى‏گردند و قرآن درباره آنان مى‏فرمايد:
«وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ» «2»
مى‏خواهيم بر مستضعفان زمين منت نهيم و آنان را پيشوايان و وارثان زمين قرار دهيم.