6- پيمودن مراحل‏
طى مراحل متعدد تعليم و تربيت يك اصل همگانى است كه مورد تأكيد امام راحل نيز قرار گرفته است. آيةالله جوادى آملى ديدگاه امام را چنين بيان مى‏كند:
مطلب ديگرى كه حضرت امام راحل قدس سره در كتاب شريف «مصباح الهدايه» ذكركرده‏اند، آن است كه انسان قبل از رسيدن به هر مرحله‏اى بايد نسبت به آن مرحله به عنوان مقدّمه علاقمند باشد. اما بعد از وصل به آن مرحله بايد آن را حجاب بداند. در سير صعودى، انسان به جايى مى‏رسد كه مى‏بيند براى نايل شدن به مقام والاى «تزكيه» همين تعليمى كه تا كنون مقدمه بود از اين پس حجاب خواهد بود. «1»
سخن بالا تصريح دارد كه انسان در مسير تكاملى و تهذيب نفس نبايد هيچ گاه در جا بزند يا به قهقرا باز گردد بلكه همواره بايد پيشرفت داشته باشد و لحظه به لحظه مسير «قرب الى الله» را طى كند.
همچنين امام راحل براى طى مراحل متعدد تعليم و تربيت، برنامه ريزى و استاد راهنما را ضرورى مى‏دانست؛ به گفته حافظ؛

طى اين مرحله بى همرهى خضر مكن
ظلمات است بترس از خطر گمراهى‏

و در اين باره مى‏فرمايد:
... بايد به فكر باشيد در زمينه تهذيب و تزكيه نفس و اصلاح اخلاق، برنامه تنظيم كنيد، استاد اخلاق براى خود معين نماييد، جلسه وعظ و خطابه، پند و نصيحت تشكيل دهيد، خودرو نمى‏توان مهذب شد ... كراراً شنيده‏ام سيد جليلى، معلم اخلاق و معنويات استاد فقه و اصول- مرحوم شيخ انصارى- بوده است. «2» از نظر علم اخلاق و تجربه و خرد، همواره «تحليه» بعد از «تخليه» انجام مى‏گيرد وامام بزرگوار در اين باره نيز مى‏فرمايد:
اگر انسان، خبائث را از نهادش بيرون نكند، هر چه درس بخواند و تحصيل نمايد نه تنها فايده‏اى بر آن مترتب نمى‏شود، بلكه ضررها دارد. علم وقتى در اين مركز خبيث وارد شد، شاخ و برگ خبيث به بار آورده و شجره خبيثه مى‏شود. هر چه اين مفاهيم در قلب سياه و غير مهذب انباشته گردد، حجاب زيادتر مى‏شود و در نفسى كه مهذب نشده علم حجاب ظلمانى است ... علم نور است ولى در دل سياه و قلب فاسد، دامنه ظلمت و سياهى را گسترده‏تر مى‏سازد. «1»