نظم و انضباط
نظم و تقوا بسان دو بال ارزشمندى است كه مؤمن را در مسير تكامل خويش يارى مىرساند. امير مؤمنان صلوات اللّه عليه در وصيت نامه خويش، همه فرزندان و پيروانش را بدان سفارش كرده مىفرمايد:
«اوصيكُما وَ جَميعَ وَلَدى وَ مَنْ بَلَغَهُ كِتابى بِتَقْوَى اللَّهِ وَ نَظْمِ امْرِكُمْ» «1»
شما [حسن و حسين (ع)] و همه فرزندانم و هر كسى را كه نامه من به او برسد به تقواىالهى و نظم كارهايتان سفارش مىكنم.
و در سخنى ديگر، قرآن را نظم زندگى معرفى كرده، مىفرمايد:
«الا انَّ فيهِ عِلْمَ ما يَأْتى وَ الْحَديثَ عَنِ الْماضى وَ دَواءَ داءِكُمْ وَ نَظْمَ ما بَيْنَكُمْ» «2»
آگاه باشيد كه در اين قرآن، آگاهى آينده و خبر گذشته و داروى دردتان و نظم امورتان نهفته است.
امام راحل رحمة الله عليه تقوا، نظم و آيات قرآنى را همزمان در زندگى خويش پياده كرد و لحظه لحظه عمر گرانقدرش با چنين پديدههاى زيبايى عجين گشته بود؛ تقوايش، كاربرد آيات قرآن و نظمش همراه تقوا، و تلاوت و پياده كردن قرآنش منظم و حسابشده بود. پيشتر بخشى از تقواى آن فرزانه كم نظير را به قلم آورديم. در اين بخش دورنمايى از نظم و انضباطش را در دو بعد فكرى و عملى مرور مىكنيم:
|