د- نظم حكومتى
بزرگان معصوم (ع) در جايگاه رهبرى نيز نمونههاى والاى نظم و انضباطاند و اصولا امتياز مهم حكومت الهى بر ساير حكومتها ايمان و اعتقاد عميق رهبران الهى به نظام حكومتى خويش است كه بر گرفته از ولايت خدا و به دستور او شكل مىپذيرد. از اين رو، رهبران اسلام بيش از ديگران و بهتر از همه به اجراى دقيق همه قوانين و مقررات نظام اسلامى پاى مىفشارند.
- رسول خدا (ص) بيشترين كارهاى حكومتى را در مسجد انجام مىداد؛ ولى نظم خاصى بر كارهاى ايشان حاكم بود؛ مثلا در كنار هر ستونى كه مىنشست، كارهاى خاصى را انجام مىداد. يك ستون براى رسيدگى به مسائل عمومى، مرافعات و
اختلافات، پاسخ بر مسائل، اندرز و نصيحت و ستون دوم با نام «اسطوانة التهجد» مخصوص نماز و پرستش و نيايش بود و ستونى براى پذيرش هيئتهاى خارجى و ...
همچنين هنگام اقامه نماز جماعت به مأمومين مىفرمود:
صفها را مرتب كنيد و دوشادوش يكديگر بايستيد تا شيطان برشما غلبه نكند.» «1» پيشرفت شگفتانگيز اسلام در كمتر از يك ربع قرن و مقاومت مسلمانان در برابر انواع دسيسهها پايدارى و پيكارها و پيروزى در آنها دليل ديگرى بر مديريت قوى و طراحى صحيح پيامبر اسلام است؛ چنان كه همين نظم و برنامه ريزى بقاى اسلام را تضمين كرده و رهبرى پيامبر تا ابد تداوم دارد.
رهبرى امام على (ع) نيز در دوران كوتاه حكومت پنج ساله آن حضرت نشان دهنده تفكر منضبط حكومتى ايشان است كه دقت در انتخاب بهترينها بازرسى دقيق و بىوقفه از كارگزاران، دريافت گزارش كارها در اسرع وقت، تشويق و تنبيه مديران لايق و خطاكار، پيروزى سريع در جنگهاى جمل و نهروان، پيشرفت چشمگير اقتصاد و سازندگى در زمان حكومت ايشان، «2» همگى علايم درايت و انضباط و برنامه ريزى اصولى در آن دوران است چنان كه عهدنامه مالك اشتر خود منشور مستقل حكومتدارى صحيح و اصولى را تبيين كرده و نشان قدرت نظم بخشى بسيار بالاى نويسنده آن است.
|