د- نظم حكومتى‏
بزرگان معصوم (ع) در جايگاه رهبرى نيز نمونه‏هاى والاى نظم و انضباطاند و اصولا امتياز مهم حكومت الهى بر ساير حكومتها ايمان و اعتقاد عميق رهبران الهى به نظام حكومتى خويش است كه بر گرفته از ولايت خدا و به‏ دستور او شكل مى‏پذيرد. از اين رو، رهبران اسلام بيش از ديگران و بهتر از همه به اجراى دقيق همه قوانين و مقررات نظام اسلامى پاى مى‏فشارند.
- رسول خدا (ص) بيش‏ترين كارهاى حكومتى را در مسجد انجام مى‏داد؛ ولى نظم خاصى بر كارهاى ايشان حاكم بود؛ مثلا در كنار هر ستونى كه مى‏نشست، كارهاى خاصى را انجام مى‏داد. يك ستون براى رسيدگى به مسائل عمومى، مرافعات و
اختلافات، پاسخ بر مسائل، اندرز و نصيحت و ستون دوم با نام «اسطوانة التهجد» مخصوص نماز و پرستش و نيايش بود و ستونى براى پذيرش هيئتهاى خارجى و ...
همچنين هنگام اقامه نماز جماعت به مأمومين مى‏فرمود:
صف‏ها را مرتب كنيد و دوشادوش يكديگر بايستيد تا شيطان برشما غلبه نكند.» «1» پيشرفت شگفت‏انگيز اسلام در كم‏تر از يك ربع قرن و مقاومت مسلمانان در برابر انواع دسيسه‏ها پايدارى و پيكارها و پيروزى در آنها دليل ديگرى بر مديريت قوى و طراحى صحيح پيامبر اسلام است؛ چنان كه همين نظم و برنامه ريزى بقاى اسلام را تضمين كرده و رهبرى پيامبر تا ابد تداوم دارد.
رهبرى امام على (ع) نيز در دوران كوتاه حكومت پنج ساله آن حضرت نشان دهنده تفكر منضبط حكومتى ايشان است كه دقت در انتخاب بهترين‏ها بازرسى دقيق و بى‏وقفه از كارگزاران، دريافت گزارش كارها در اسرع وقت، تشويق و تنبيه مديران لايق و خطاكار، پيروزى سريع در جنگ‏هاى جمل و نهروان، پيشرفت چشمگير اقتصاد و سازندگى در زمان حكومت ايشان، «2» همگى علايم درايت و انضباط و برنامه ريزى اصولى در آن دوران است چنان كه عهدنامه مالك اشتر خود منشور مستقل حكومتدارى صحيح و اصولى را تبيين كرده و نشان قدرت نظم بخشى بسيار بالاى نويسنده آن است.