اسلام، دين تسليم و رضا
شريعت مقدّس اسلام، چنانكه از اسمش پيداست، دين تسليم و رضا در برابر خواست خداى متعال است و هدف همه پيامبران الهى نيز اين بوده كه جامعه بشرى را به فرمان خدا تسليم كرده، به قضا و قدرش راضى نمايند و زبان حال همه اين شود كه:

عاشقم بر لطف و بر قهرش به جدّ
اى عجب من عاشق اين هر دو ضدّ

ناخوش او خوش بود بر جان من
جان فداى يار دل رنجان من‏

امير مؤمنان (ع) در وصف اسلام مى‏فرمايد:
لَأَنْسُبَنَّ الْاسْلامَ نِسْبَةً لَمْ يَنْسُبْها أَحَدٌ قَبْلى‏: الْإِسْلامُ هُوَ التَّسْليمُ، وَالتَّسْليمُ هُوَ الْيَقينُ وَ الْيَقينُ هُوَ التَّصْديقُ، وَالتَّصْديقُ هُوَ الْاقْرارُ، وَالْإِقْرارُ هُوَ الْأَداءُ، وَالْاداءُ هُوَ الْعَمَلُ «1»
اسلام را چنان وصف نمايم كه كسى پيش از من وصف ننموده باشد: اسلام، تسليم و گردن نهادن (به احكام خدا و رسول) است و تسليم، يقين و باور نمودن است و يقين با قبول كردن و تصديق است و تصديق، آماده شدن براى به جا آوردن و اداء است و «به جا آوردن» همان عمل است.