10. مشكل گشايى‏

مشكل گشايى، آسان كردن كارهاى دشوار و غالب آمدن بر آنهاست. «1» پس مشكل‏گشا، كسى است كه گره از دشواريهاى فكرى و عملى مردم بگشايد و آنان را در رسيدن به اهداف انسانى و سعادت، كمك نمايد.در فرهنگ اسلام، مشكل گشايى با عنوان تَفْريجُ كَرْبِ الْمُؤْمِن «2» آمده و مورد سفارش، واقع شده است، حضرت صادق (ع) فرموده است:
مَنْ نَفَّسَ عَنْ مُؤْمِنٍ كُرْبَةً نَفَّسَ اللَّهُ عَنْهُ كُرَبَ الْاخِرَةِ وَ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ وَ هُوَ ثَلِجُ الْفُؤادِ ... «3» كسى كه مشكل مؤمنى را بگشايد، خداوند، مشكلات آخرتش را آسان سازد و با دلى خنك (و شاد) از قبرش خارج شود ....
از جمله بركات وجود معصوم (ع) مشكل گشايى و غمزدايى از كار و دل مؤمنان است. وجود امام (ع) سبب آرامش دل، گشايش گره‏هاى كور زندگى و آسان شدن كارهاست. در زيارت جامعه خطاب به ائمّه (ع) مى‏گوييم:
بِكُمْ يُنَفِّسُ الْهَمَّ وَ يَكْشِفُ الضُّرَّ ... بِكُمْ أَخْرَجَنَا اللَّهُ مِنَ الذُّلِّ وَ فَرَّجَ عَنَّا غَمَراتِ الْكُروُبِ «1» خداوند به وسيله شما اندوه را مى‏زدايد و پريشانى را برطرف مى‏سازد ... به سبب شما ما را از خوارى رهايى داده و اندوه‏هاى جانكاه ما را زدوده است.