|
جلوههاى همكارى در زندگى بزرگان معصوم (ع)
پيشوايان معصوم، از همه كمالات انسانى در عالىترين سطح آن برخوردارند در تعاون بر برّ و تقوا نيز چنين اند و لحظه لحظه حضور آنان در ميان مردم، خير و بركت است. وجودشان نشانه حق است و سخنانشان، سفارش به تقوا و كردارشان، پسنديده و خواست خدا است. آنان همواره چنان بودهاند كه خدا مىخواهد:
لَا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ. (انبياء: 27) هرگز در سخن بر خدا پيشى نمىگيرند و پيوسته به فرمان او عمل مىكنند.
اميرمؤمنان (ع) درباره تعاون مىفرمايد:
مِنْ واجِبِ حُقُوقِ اللَّهِ عَلى عِبادِهِ النَّصيحَةُ بِمَبْلَغِ جُهْدِهِمْ وَ التَّعاوُنُ عَلى اقامَةِ الْحَقِّ بَيْنَهُمْ. «2» از حقوق واجب خدا بر بندگانش، نصيحت و خيرخواهى است در حدّ توان و هميارى براى پايدارى حق.بزرگان معصوم عليهم السلام نه تنها ديگران را بر اقامه حق يارى مىكنند؛ بلكه خود محور حق و عدالت اند و مردم، حق و عدالت را از زبان و كردار آنان مىآموزند، و اينك نمونهها:
|