ب- آداب نماز
اگر رعايت احكام نماز را شرط صحت آن بدانيم، رعايت آداب، شرط قبولى نماز است؛ به عنوان مثال: نماز بىوضو باطل است و نماز بىحضور قلب، مقبول نيست، بخش عظيمى از مسائل نماز پيرامون آداب و شرايط قبولى آن در پيشگاه خداوند است كه توسط رهبران معصوم تشريح شده است و عاليترين مضامين پيرامون اين موضوع در سخن و سيره آنان آمده است.
ابوحمزه ثمالى مىگويد: حضرت امام زين العابدين (ع) را در حال نماز ديدم كه عبايش بر يكى از شانههايش افتاده بود و امام آن را مرتب نكرد، تا نمازش به پايان رسيد، وقتى اين موضوع را با آن حضرت در ميان نهادم، فرمود: «واى بر تو! من در پيشگاه چه كسى ايستاده بودم؟ نماز بنده پذيرفته نمىشود جز آن مقدار كه با حضور قلب انجام گيرد.» «1»
واژههاى «طهارت باطنى»، «حضور قلب»، «خشوع»، «نشاط»، «محافظت»، «آداب باطنى»، «مراقبت»، «استقبال» و ... در سخنان معصومين (ع) و شاگردان مكتب آنها، «آداب نماز» را بيان مىكند. «2» حتى امام صادق (ع) در يك روايت طولانى ادب لباس پوشيدن درنماز را بيان مىدارد و معارف ژرفى را پيرامون آن، توضيح مىدهد. «3»
|