|
اصل ايمان و عمل صالح، ابزار رسيدن به كمال
ميان ايمان و عمل صالح، ارتباط تنگاتنگى وجود دارد، بطورى كه تفكيك آن دو از يكديگر ممكن نيست. از اين رو، در آيات بسيارى از قرآن، ايمان و عمل صالح با هم آمده است. «2» اين ارتباط طرفينى است؛ اگر چه در ابتدا، عمل صالح از ايمان ناشى مىشود، ولى پس از اين مرحله، هر دو در يكديگر اثر مىگذارد. قرآن كريم مىفرمايد: «الَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ» «3»سخن پاكيزه و اعتقاد درست به سوى خدا بالا مىرود و عمل صالح آن را بالا مىبرد.علّامه طباطبايى (ره) در تفسير اين آيه مىفرمايد: «وقتى اعتقاد و ايمان، حق و صادق بود، قهراً عمل صاحبش هم آن را تصديق مىكند- نه تكذيب-؛ يعنى عملى كه از او سر مىزند مطابق با آن عقايد است. پس معلوم شد كه عمل از فروع علم و آثار آن است، آثارى كه هيچ گاه از آن جداشدنى نيست و هر چه عمل مكرّر شود، اعتقاد راسختر و روشنتر و در تأثيرش قويتر مىگردد ... و چنين عملى اعتقاد حق را در مؤثر گشتن؛ يعنى صعود به سوى خد كمك مىكند.» «1»مىتوان گفت كه ايمان و عمل صالح مانند دو بال، انسان را در پرورش استعدادهايش يارى كرده و سبب بروز كمالاتى در او مىشوند.اينك به بيان برخى از نتايج و آثار ايمان و عمل صالح مىپردازيم:
|