ب- اهداف كلّى و زمينهساز
اهداف كلّى اهدافى هستند كه داراى تأثيرات فراگير در همه شؤون زندگى انسان بوده و مربوط به همه انسانها و در تمامى شرايط مىباشد. زمينهساز بودن اين اهداف نيز به جهت وصول به هدف غايى تعليم و تربيت اسلامى و پديدآمدن رفتارهايى است كه مطابق با الگوى وحى باشد.هر فردى كه بخواهد به غايت خلقت خويش دست يابد، ناگزير بايد خود و خداى خود را شناخته، راه رسيدن به مقام بندگى را نيز دريابد.در اينجاست كه اهميّت نقش مربّى روشن مىگردد، چرا كه مربّى ركن اساسى و انتقال آگاهيها و پرورش استعدادهاى انسانى در جهت نيل به كمالات معنوى مىباشد.در واقع مىتوان گفت: تربيت انسان بايد به سمت اين هدف باشد كه شناختى واقعى از خود و خداى خود به او داده وى را به اين درجه از آگاهى برساند كه بداند راه بندگى و قرب به پروردگار عالم از دنيا مىگذرد و آن هم داراى اجزايى است با روابط ويژه. در اين رابطه، مربّى وظيفه دارد كه اين اجزا و روابط ويژه ميان آنها (طبيعت و انسانهاى اطراف ما) را براى متربى شناسانده و او را در رسيدن به قرب پروردگار كه همان هدف غايى خلقت مىباشد، يارى كند.بنابراين، نقش اين آگاهيها (شناخت خدا، انسان، جامعه و طبيعت) چون پلههاى نردبانى است كه براى بالا رفتن به كار مىرود. در حقيقت نسبت اين آگاهيها با هدف غايى، نسبت مقدمه با ذىالمقدمه مىباشد؛ به همين جهت، اين آگاهيها را در تعليم و تربيت اسلامى به عنوان اهداف كلى و زمينهساز «1» مىشناسيم كه به اختصار پيرامون هر كدام توضيحاتى ارائه مىشود.
|