اهميت تربيت از ديدگاه انديشمندان‏
نقش اساسى و تعيين كننده تربيت در تأمين آينده سعادت‏آميز بشر و رسيدن او به كمال مطلوب الهى و انسانى بقدرى روشن است كه تمامى انديشمندان و متفكران بزرگ در طول تاريخ بشريت، اهميت ويژه آن را مورد توجه قرار داده و گوشزد كرده‏اند؛ اينك برخى از آن نظرات را به اختصار بيان مى‏كنيم.

الف- انديشمندان اسلامى‏
امام خمينى (قدس سره) كه خود نمونه روشنى از يك انسان متكامل و تربيت يافته در عصر حاضر است، درباره اهميت و ارزش تربيت مى‏فرمايد: «... با تربيت انسان، عالم اصلاح مى‏شود. آن قدر كه انسان غير تربيت شده مضرّ است به جوامع، هيچ شيطانى و هيچ حيوانى و هيچ موجودى آن قدر مضرّ نيست و آن قدر كه انسان تربيت شده مفيد است براى جوامع هيچ ملائكه‏اى و هيچ موجودى آن قدر مفيد نيست.اساس عالم بر تربيت انسان است.» «2»شهيد مطهرى (ره) مى‏نويسد: «هر حيوانى از لحاظ غريزه و صفات طبيعى، متناسب با زندگى خودش در طبيعت مجهز شده است ولى خداى تبارك و تعالى بشر را طورى آفريده است «وَ خُلِقَ الْانْسانُ ضَعيفاً» «3» كه بااينكه استعداد او از لحاظ ترقى و تكامل از هر حيوانى بيشتر است ولى از لحاظ غريزه و صفات اوليه طبيعى كه برايش لازم و ضرورى است؛ بسيار ضعيف و ناقص مى‏باشد و گويى [خداى متعال‏] در خودِ طبيعت بشر اين استعداد را قرار داده است كه بشر براى خودش آن روش تربيتى و آن خُلقى را كه لازم است، انتخاب و اختيار بكند و معلمان و مربيانى بيايند و اين نقصى را كه به نظر مى‏رسد در طبيعت [انسان‏] هست؛ تكميل و تتميم بكنند. ...انسانيت انسان جز اين مسيرى ندارد كه ابتدا، انسان در طبيعت آن طور ناقص آفريده شده، بعد دستگاههاى تربيتى و اخلاقى بيايند و آن نقص و ضعف را برطرف بكنند.» «1»

ب- انديشمندان غير اسلامى‏
افلاطون، با اشاره به اينكه بدون تربيت هيچ يك از قواى طبيعى بدن در جهت صحيح قرار نمى‏گيرد، مى‏نويسد: «... كار تربيت اين نيست كه قوّه بينايى را در عضو مخصوص به آن جاى دهد؛ زيرا اين عضو قبلًا داراى آن قوّه هست؛ منتها جهت توجه آن خطاست؛ يعنى نظر آن معطوف به سمتى كه بايد باشد نيست و كار تربيت، اصلاح همين عيب است.» «2»ژان ژاك روسو، معتقد است بهترين پرورش يافتگان كسانى هستند كه با خوبيهاو بديهاى زندگى به نيكوترين وجهى كنار آمده باشند. او با تأكيد بر اينكه تربيت بايد همزمان با زندگى انسان آغاز شود، مى‏گويد: «در ميان ما، آن كس كه بتواند به بهترين وجهى خوبيها و بديهاى زندگى را تحمل نمايد؛ به نظر من بهتر از سايرين پرورش يافته است. ... آموزش و پرورش با زندگى‏مان آغاز مى‏شود.» «3»امانوئل كانت، با اشاره به نقش اساسى تربيت در رشد و كمال آدمى، انسانيت انسان را در گرو تربيت دانسته، مى‏گويد: «بشر تنها با تعليم و تربيت آدم تواند شد و آدمى چيزى جز آنچه تربيت از او مى‏سازد؛ نيست.» «4»