خلاصه‏
مدرسه، دومين محيطى است كه در تعليم و تربيت مؤثر است.سابقه مدرسه، در تاريخ اسلام، به سال دوم هجرى (پس از جنگ بدر) برمى‏گردد. در آن زمان رهبر اسلام، اسراى با سواد را به سوادآموزى كودكان مسلمان ترغيب كرد.مدرسه به موازات علم و دانش داراى اهميت است و با سواد شدن كودكان از حقوق اوليه آنان محسوب مى‏شود.تأثيرپذيرى متعلم و متربّى از محيط مدرسه، امرى بديهى است. دو محور مهم تأثيرگذارى عبارت است از: همكلاسيها و مربّيان.همشاگردان بايد افرادى سالم و بدور از انحراف فكرى و اخلاقى باشند تا تأثير منفى بر دانش‏آموز نگذارند.مربيان مدرسه اعم از ناظم، مدير، معلم و ... نيز بايد از هر گونه انحراف فكرى و اخلاقى وارسته باشند، همچنين داراى صلاحيت علمى، درستى عقيده، تهذيب اخلاقى و سلامت سياسى باشند.اجتماع، سومين عامل محيطى تربيتى است كه در نظام تربيتى اسلام از اهميت ويژه‏اى برخوردار است. برنامه سازنده اسلام در سالم سازى جامعه در دو بعد مثبت و منفى انجام مى‏گيرد.