ب- اهميّت محيط
تأثير عامل محيط، در تربيت، يكى از مسايلى است كه اكنون نظريه دانشمندان و مربّيان تربيتى را به خود جلب كرده، بگونه‏اى كه آن را يكى از مؤثرترين عوامل تربيت مى‏دانند.نقش اين عامل بگونه‏اى است كه انسان، بخصوص كودك، بدون درك يا خواست‏
خود، تحت تأثير آن قرار مى‏گيرد و بسادگى در او رفتار و عادات مختلفى ايجاد مى‏شود.اگر درمحيطى ارزشهاى الهى و انسانى حاكم باشد افراد، در آن محيط صاحب فضايل و سجاياى اخلاقى خواهند شد و در صورتى كه آن محيط آلوده به رذايل اخلاقى و انحرافات رفتارى باشد، بطور طبيعى جز هرزگى و فساد چيزى به افراد آن جامعه منتقل نخواهد شد و سرانجام آن جامعه به نابودى كشيده مى‏شود، چنان كه خداوند مى‏فرمايد: «اذا ارَدْنا انْ نُهْلِكَ قَرْيَةً امَرْنا مُتْرَفيها فَفَسَقُوا فيها فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْناها تَدْميراً» «1»چون بخواهيم قريه‏اى را هلاك كنيم، خداوندان نعمتش را فرماييم تا در آنجا تبهكارى كنند، آن گاه عذاب بر آنها واجب شود و آن را درهم فروكوبيم.