اهميّت تربيت قلب‏
قلب، كانون عواطف و احساسات انسان است كه اگر بطور صحيح پرورش نيابد، پيامدهاى ناهنجارى دارد كه جبران آنها به آسانى امكان پذير نيست. پيامبر گرامى اسلام صلّى اللّه عليه و آله فرمود: «اذا طابَ قَلْبُ الْمَرْءِ طابَ جَسَدُهُ وَ اذا خَبُثَ الْقَلْبُ خَبُثَ الْجَسَدُ» «3»هرگاه قلب شخص پاكيزه‏گردد، جسدش نيز پاكيزه‏شود و اگر قلب پليدگردد، جسدهم پليدمى‏شود.مى‏توان گفت: سرنوشت آدمى و سعادت و شقاوت او بستگى به اين دارد كه قلبش بگونه‏اى صحيح تربيت شود. اين سخن، ديدگاه قرآن مجيد درباره فرجام انسان است: «يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ الّا مَنْ اتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَليمٍ» «1» [رستاخيز] روزى [است‏] كه نه ثروت سود مى‏دهد نه فرزندان، مگر كسى كه با قلبى سالم نزد خدا بيايد.پس ضرورى است كه انسان، توجّه كامل به قلب و دل خويش داشته باشد. آن را در مسير صحيح تربيت كند، بهداشت و درمانش را رعايت نمايد، آسيبهايش را بزدايد و او را در راه اعتلا و بالندگى كمك كند تا سرمايه عمر بيهوده از كف نرود.