تربيت قلب
«قلب» دارى دو معناست:
1- جسم صنوبرى شكلى كه در طرف چپ سينه انسان قرار گرفته و تنظيم جريان خون بدن را به عهده دارد. اين قلب، ميان انسان و حيوانات ديگر مشترك است.2- لطيفهاى ربّانى و روحانى كه در واقع حقيقت انسان را تشكيل مىدهد و قابليت درك دانش و معرفت را دارد و مورد خطاب و عتاب و درخواست قرار مىگيرد و با قلب به معناى اوّل، نوعى ارتباط دارد. «1»منظور ما از قلب، نوع دوّم است كه فيلسوفان به آن «نفس مجرّد ناطقه» مىگويند و اهل عرفان از آن به «نفس» و «روح» نيز تعبير مىكنند. «2»
|